Interoperability of courtiInformation systems : the case of the Integrated Administrative Court Case Management System of Greece (IACCMS)

Abstract

Abstract The European Union introduced the European Interoperability Framework to support member states in facilitating interoperability between their information systems. In its last version of 2017 this framework introduced the concept of ‘interoperability governance’ as a key to interoperability. The aim of this thesis is to examine the emerging research field of ‘interoperability governance’ in an information system for the judiciary. It particularly explores how the governance structure of the Integrated Administrative Court Case Management System of Greece affected the decisions regarding interoperability. We use a case study methodology to achieve this goal. By using a literature review, we identify the theory that deals with the concept of ‘interoperability governance’ and we examine if there is a consensus among scholars about a model of governance that fosters interoperability. We further introduce relevant concepts of both information technology and law, including ‘governance’ and ‘interoperability’ along with some basic information about Administrative Justice in Greece. Our findings are consistent, in most parts, with the conceptual model of the European Interoperability Framework. We affirm that the constitutional requirement of independence of the judiciary imposes certain limits that have to be respected in an interoperability governance structure of the courts. We emphasize on the importance of dealing with certain issues of interoperability before the introduction of an information system in an organisation. We conclude that a ‘dynamic’ governance structure, that is a structure that changes during the life cycle of an information system, is consistent with real world challenges that arise regarding interoperability. The contribution of this thesis to the research is a literature review that is missing from the field. It is also a case study on the effects that a governance structure of an information system for the judiciary has on the interoperability of the system, yet being absent from the field.

Περίληψη Η Ευρωπαϊκή Ένωση εισήγαγε το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Διαλειτουργικότητας για να διευκολύνει τα κράτη μέλη να επιτύχουν την διαλειτουργικότητα των Πληροφοριακών τους Συστημάτων. Το προαναφερόμενο πλαίσιο στην τελευταία του έκδοση (2017) εισήγαγε την έννοια «διακυβέρνηση της διαλειτουργικότητας», ως ένα σημαντικό στοιχείο για την επίτευξη της διαλειτουργικότητας. Ο σκοπός της διπλωματικής εργασίας είναι να εξετάσει το ανερχόμενο επιστημονικό πεδίο της «διακυβέρνησης της διαλειτουργικότητας» σ’ ένα πληροφοριακό σύστημα για την δικαιοσύνη. Συγκεκριμένα, εξετάζει πως η δομή διακυβέρνησης του Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης Δικαστικών Υποθέσεων της Διοικητικής Δικαιοσύνης (ΟΣΔΔΥ-ΔΔ) επηρέασε τις αποφάσεις που λήφθηκαν αναφορικά με την διαλειτουργικότητα του πληροφοριακού συστήματος. Για την επίτευξη αυτού του στόχου επιλέξαμε τη μεθοδολογική μέθοδο της μελέτης περίπτωσης. Επιπλέον, χρησιμοποιήσαμε τη μεθοδολογική μέθοδο της βιβλιογραφικής επισκόπησης με σκοπό αφενός να ανευρεθεί η θεωρία για την έννοια «διακυβέρνηση της διαλειτουργικότητας», αφετέρου να διερευνηθεί αν υπάρχει συμφωνία στην ακαδημαϊκή κοινότητα σχετικά με το βέλτιστο μοντέλο διακυβέρνησης για την επίτευξη διαλειτουργικότητας. Επιπλέον, παρουσιάζουμε βασικές έννοιες τόσο της τεχνολογίας της πληροφορίας όσο και της νομικής, συμπεριλαμβανομένων των όρων «διακυβέρνηση» και «διαλειτουργικότητα», καθώς επίσης και κάποιες βασικές πληροφορίες για την Διοικητική Δικαιοσύνη στην Ελλάδα. Τα αποτελέσματα της έρευνά μας είναι καταρχήν συνεπή με το εννοιολογικό μοντέλο του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Διαλειτουργικότητας. Επιβεβαιώνουμε ότι η συνταγματική πρόβλεψη για ανεξαρτησία της δικαιοσύνης επιβάλλει συγκεκριμένους περιορισμούς, που πρέπει να είναι σεβαστοί σε μια δομή διακυβέρνησης των δικαστηρίων σχετική με την διαλειτουργικότητα. Τονίζουμε την σημασία να επιλύονται συγκεκριμένα ζητήματα διαλειτουργικότηας πριν από την εισαγωγή ενός πληροφοριακού συστήματος σ’ έναν οργανισμό. Καταλήγουμε ότι ένα ‘δυναμικό’ μοντέλο διακυβέρνησης, δηλαδή μια δομή διακυβέρνησης που μεταρρυθμίζεται -ανάλογα με τις ανάγκες- κατά την διάρκεια λειτουργίας ενός πληροφοριακού συστήματος είναι συνεπές με τις πραγματικές προκλήσεις που προκύπτουν όσον αφορά την διαλειτουργικότητα. Η συνεισφορά της διπλωματικής εργασίας στην ακαδημαϊκή έρευνα είναι αφενός μια βιβλιογραφική επισκόπηση, σ’ ένα πεδίο για το οποίο δεν υπάρχει προηγούμενη έρευνα, αφετέρου μια μελέτη περίπτωσης σχετικά με την επιρροή που έχει ένα μοντέλο διακυβέρνησης ενός πληροφοριακού συστήματος για την δικαιοσύνη, στην διαλειτουργικότητα του συστήματος αυτού, ζήτημα για το οποίο επίσης δεν υφίσταται προηγούμενη έρευνα.