Αξιοποίηση εμπλουτισμένης εκδοχής του προγράμματος «Making Friends» για την εφαρμογή διδακτικής παρέμβασης αλλαγής των στάσεων τυπικών μαθητών Δ’ Δημοτικού προς συμμαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες

Abstract

Το γεγονός της ύπαρξης αρνητικών στάσεων προς τους μαθητές με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες (Ε.Ε.Α.) από τους μαθητές Τυπικής Ανάπτυξης (Τ.Α.) αποτελεί σοβαρότατο θέμα συζήτησης. Ως αιτία του παραπάνω φαινομένου παρουσιάζεται η εκπαιδευτική συμπερίληψη η οποία οδηγεί όχι μόνο στην ύπαρξη μαθητών και μαθητριών με Ε.Ε.Α. σε κάθε σχολείο αλλά κυρίως στην αύξηση του αριθμού αυτού με το πέρασμα των χρόνων (Currie & Kahn, 2012). Σύμφωνα με τους Rillotta και Nettelbeck (2007), οι μαθητές Τ.Α. που παρουσιάζουν μη θετικές στάσεις έχουν ελλιπή ενημέρωση ως προς τις ειδικές ανάγκες. Στο ίδιο συμπέρασμα έφτασαν και οι ερευνητές Ralli et al. (2011) υποστηρίζοντας ότι οι μαθητές γενικότερα παρουσιάζουν έλλειψη γνώσεων όσον αφορά τις ειδικές ανάγκες. Σύμφωνα με τους Litvack, Ritchie και Shore (2011) η αύξηση της γνώσης των ειδικών αναγκών θα οδηγήσει στην αποδοχή και στην δημιουργία φιλικών σχέσεων μεταξύ των μαθητών Τ.Α. και μη. Στην παρούσα έρευνα επιδιώχθηκε η αλλαγή των στάσεων μαθητών Τ.Α. της Δ’ Δημοτικού προς συμμαθητές με Ε.Ε.Α.. Για την αλλαγή των στάσεων έγινε χρήση ενός διδακτικού προγράμματος που ονομάζεται The Making Friends Program (Κάνω Φίλους) των Favazza, Ostrosky & Mouzounou (2016) το οποίο εμπλουτίστηκε με κιναισθητικές δράσεις. Το παραπάνω πρόγραμμα αποτελεί τη νέα έκδοση του προγράμματος Special Friends (Meyer & Ostrosky, 2015). Για τη «μέτρηση» των στάσεων των μαθητών Τ.Α. επιλέχθηκε το ερωτηματολόγιο Chedoke-Mcmaster Attitude Towards Children with Handicaps Scale (CATCH) (Rosenbaum, Armstrong & King, 1986). Από τις αναλύσεις των αποτελεσμάτων προέκυψε ότι το πρόγραμμα Making Friends εμπλουτισμένης εκδοχής άλλαξε τη στάση των μαθητών τυπικής Τ.Α. Δ’ Δημοτικού ως προς τους συμμαθητές με Ε.Ε.Α. όσον αφορά τη γνωστική διάσταση. Δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στη συμπεριφορική και συναισθηματική διάσταση. Τα κορίτσια Τ.Α. βρέθηκε ότι παρουσιάζουν θετικότερες στάσεις απέναντι στους συμμαθητές με Ε.Ε.Α. συγκριτικά με τα αγόρια. Τέλος τόσο η ύπαρξη κάποιου ατόμου με ειδικές ανάγκες στην οικογένεια των μαθητών όσο και η γνωριμία με ένα παιδί με ειδικές ανάγκες φάνηκε να μην επηρεάζουν τα αποτελέσματα των στάσεων.