Η κοινωνική πολιτική ως μέσο βελτίωσης της ποιότητας του σύγχρονου σχολείου. Ο ρόλος του διευθυντή ηγέτη στην αποτελεσματική λειτουργία των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης.

Abstract

Οι αλλαγές στη δομή της σύγχρονης οικογένειας οδήγησαν στην ανάγκη για πιο ευέλικτες σχολικές δομές με διευρυμένο ωράριο και τη δημιουργία τμημάτων δημιουργικής απασχόλησης εντός των σχολείων. Η απάντηση για τη κάλυψη των παραπάνω αναγκών ήρθε από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με την ίδρυση των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης. Όπως λοιπόν, σε κάθε εκπαιδευτικό οργανισμό έτσι και στα ΚΔΑΠ, ο Διευθυντής πρέπει να είναι προικισμένος με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και προσόντα καθώς αποτελεί βασικό συντελεστή αποτελεσματικότητας. Σκοπός της εργασίας είναι να εξετάσει τη δυνατότητα ουσιαστικής συνεργασίας του δημόσιου δημοτικού σχολείου με τις δομές των ΚΔΑΠ, ως μέσο επέκτασης και βελτίωσης της ποιότητας του σύγχρονου σχολείου. Η έρευνα που ακολούθησε βασίζεται σε τέσσερα ερευνητικά ερωτήματα: α) ποια τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο διευθυντής ενός ΚΔΑΠ και πως τα διαχειρίζεται, και ποια τα περιθώρια ανάπτυξης των ηγετικών ικανοτήτων του; β) ποια τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ενσωμάτωσης των ΚΔΑΠ στο σχολείο; γ) πως θα μπορούσε να ωφεληθεί η εκπαίδευση και η κοινωνία από την συνεργασία του δημόσιου σχολείου με το ΚΔΑΠ; ε) τι χρειάζεται να αλλάξει θεσμικά, οργανωτικά και λειτουργικά για να μπορέσει το ΚΔΑΠ να ενσωματωθεί στο σύγχρονο σχολείο; Για την απάντηση των παραπάνω ερωτημάτων, υλοποιήθηκε ποιοτική έρευνα, με τη μέθοδο της ημι-δομημένης συνέντευξης σε δείγμα 12 διευθυντών ΚΔΑΠ στο Νομό Θεσσαλονίκης. Η συνέντευξη δομήθηκε σε τέσσερις βασικούς άξονες κατά τους οποίους οι διευθυντές απάντησαν ερωτήσεις σχετικά με α) τις συμπεριφορές, β) τις απόψεις, γ) τις αντιλήψεις και δ) τις προτάσεις τους σε ζητήματα που σχετίζονται με την ηγεσία, την λειτουργία των ΚΔΑΠ, τη συμβολή τους στο εκπαιδευτικό σύστημα και τη δυνατότητα ενσωμάτωσής τους στο σύγχρονο σχολείο. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, αναδεικνύεται συμπερασματικά ότι ο συγκεκριμένος θεσμός έχει εκπαιδευτικό και κοινωνικό χαρακτήρα ανεξάρτητα από την κοινωνική, οικονομική ή πολιτιστική προέλευση των μαθητών. Επίσης, είναι αντιληπτή από την κοινωνία η αναγκαιότητα ύπαρξης των ΚΔΑΠ και η στήριξή τους από κοινωνικούς και εκπαιδευτικούς φορείς έτσι ώστε τα ΚΔΑΠ να συνδράμουν στην λειτουργία ενός σύγχρονου αποτελεσματικού σχολείου. Τέλος, παρόλο που οι διευθυντές διαχωρίζουν την έννοια της ηγεσίας από τη λειτουργία της διοίκησης υπάρχουν ελάχιστα περιθώρια ανάπτυξης των ηγετικών τους ικανοτήτων και ελλιπής ενημέρωση για προγράμματα που προάγουν την εκπαιδευτική ηγεσία.