Νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και φοροδιαφυγή

Abstract

Η πρόσφατη δημοσίευση των λεγόμενων "Panama Papers" έχει ωθήσει για ακόμα μια φορά τις αρμόδιες αρχές σε όλο τον κόσμο να υποστηρίξουν αυστηρότερους νόμους και κανόνες κατά της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, ευρέως γνωστής και ως ξέπλυμα χρήματος. Αποδεχόμενοι της γνώμης ότι το εν λόγω φαινόμενο αποτελεί μια πολύ σημαντική απειλή κατά της ακεραιότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, καθώς και της σταθερότητας όλου του κοινωνικό-πολιτικού κόσμου, γίνεται, στην παρούσα μελέτη, μία προσπάθεια ολοκληρωμένης παρουσίασης της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες. Η μελέτη αυτή αποσκοπεί να παράσχει μία καλύτερη κατανόηση της έννοιας του ξεπλύματος χρήματος, μέσα από την παρουσίαση της εξέλιξης του φαινομένου, από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, αλλά και μέσα των μηχανισμών με τους οποίους μπορεί το χρήμα να ξεπλυθεί. Στη συνέχεια μελετάται η αντιμετώπιση του φαινομένου σε διεθνές, ευρωπαϊκό αλλά και το ελληνικό επίπεδο, η οποία έχει στόχο την δημιουργία μίας νομοθετικής ασπίδας προστασίας της νομιμότητας. Ειδικότερα για την ελληνική νομοθεσία, γίνεται μία εκτενής παρουσίαση του πιο πρόσφατος ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου για τη νομιμοποίηση παράνομων εσόδων, ήτοι νόμος υπ’ αριθμόν 4557/2018. Επιπλέον, αναλύεται η σύνδεση του φαινομένου με ένα ακόμη μεγάλο οικονομικό έγκλημα, την φοροδιαφυγή. Τέλος, παρουσιάζονται τα μεγαλύτερα σκάνδαλα ξεπλύματος χρήματος που έχουν ποτέ λάβει χώρα σε παγκόσμιο επίπεδο. Αποτελεί πεποίθηση του συγγραφέα ότι πρέπει να αναπτυχθεί μια βαθιά κατανόηση ενός φαινομένου, όπως αυτού της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, πριν αυτό μπορέσει να καταπολεμηθεί με απόλυτη επιτυχία.