Οι έμμεσες τεχνικές ελέγχου στην Ελλάδα και διεθνώς

Abstract

Ένα σημαντικό πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν τα οικονομικά επιτελεία κυβερνήσεων σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο είναι αυτό της φοροδιαφυγής. Για πολλά χρόνια στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό οι εκάστοτε διοικήσεις προσπαθούν να βρουν τρόπο για την καταπολέμηση της θέτοντας ως βασικό στόχο την εξεύρεση της εκάστοτε αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης. Στις ΗΠΑ,(αλλά και σε άλλες χώρες όπως η Βρετανία, η Αυστραλία, η Δανία, η Ιαπωνία και άλλες), η IRS (Υπηρεσία Ομοσπονδιακών Εσόδων) προβαίνει στους απαραίτητους προληπτικούς και κατασταλτικούς φορολογικούς ελέγχους βάσει των έμμεσων τεχνικών ελέγχου οι οποίες βασίζονται: α) Στην μεταβολή των τραπεζικών διαθεσίμων του ελεγχόμενου, β) στην μεταβολή της Καθαρής Θέσης του και γ) στην μεταβολή της Ρευστότητάς του. Εάν ο ελεγχόμενος είναι νομικό πρόσωπο τότε εφαρμόζονται και η έμμεση τεχνική του μικτού περιθωρίου καθώς και η τεχνική της σχέσης τιμής πώλησης προς τον συνολικό όγκο πωλήσεων. Στην Ελλάδα με τα άρθρα 27 και 28 του Ν.4172/13 έχουν νομοθετηθεί οι συγκεκριμένες τεχνικές προσδιορισμού των εσόδων αλλά προς το παρόν έχουν εφαρμογή με αποφάσεις μόνο οι τεχνικές της Καθαρής Θέσης , των Τραπεζικών Διαθεσίμων και η Τεχνική της Ρευστότητας. Μέχρι και σήμερα όμως οι έλεγχοι μέσω της ΑΑΔΕ πραγματοποιούνται κυρίως με βάση τον προσδιορισμό των κερδών από τα βιβλία και τα αρχεία του φορολογουμένου με αποτέλεσμα την μη απονομή φορολογικής δικαιοσύνης. Συμπερασματικά, απαιτούνται συγκεκριμένες νομοθετικές παρεμβάσεις καθώς και συνεχής επιμόρφωση και ενημέρωση των ελεγκτών για την καλύτερη αποτελεσματικότητα των τεχνικών.