Μελέτη της σχέσης αδρής κινητικότητας και αντίληψης του ρυθμού : μια πιλοτική έρευνα σε παιδιά με και χωρίς ΔΦΑ

Abstract

Ένα από τα χαρακτηριστικά των παιδιών με αυτισμό είναι η δυσκολία στην αδρή κινητικότητα, η δυσκολία μίμησης κινήσεων, η σύγχυση του δεξιά-αριστερά, η κινητική αδεξιότητα, η δυσκολία στην ισορροπία και στο βάδισμα (Συριοπούλου, 2016). Από την άλλη ο ρυθμός αποτελεί για τα παιδιά παράγων της ισορροπίας του κεντρικού νευρικού συστήματος. Όταν η κίνηση υποτάσσεται στον ρυθμό ακολουθεί μια αλληλουχία ελεγχόμενων κινήσεων. Σύμφωνα με τα παραπάνω η αντίληψη του ρυθμού μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη της αδρής κινητικότητας και να συνδυαστεί με την ανάγκη που έχουν οι μαθητές με αυτισμό για ιδιαίτερες διδακτικές προσεγγίσεις και μεθόδους ώστε κατανοήσουν το περιβάλλον και να επεξεργαστούν τα εξωτερικά ερεθίσματα. Ο σκοπός της παρούσης έρευνας είναι να διερευνηθεί ο συσχετισμός ανάμεσα στην αδρή κινητικότητα και την αντίληψη ρυθμού σε παιδιά με Διαταραχή Φάσματος Αυτισμού και η σύγκριση των αποτελεσμάτων με μια ομάδα παιδιών τυπικής ανάπτυξης. Αυτό έγινε δυνατό μετά από σύγκριση των αποτελεσμάτων μεταξύ της δοκιμασίας Bruininks-Oseretzky Test of Motor Proficiency Seciond Edition (Bruininks & Bruininks, 2005) που αξιολογεί την αδρή και λεπτή κινητικότητα και της δοκιμασίας Music Rhythmic Test (Grant & LeCroy, 1986) που αξιολογεί τις επιδόσεις της αντίληψης ρυθμού μέσω απτικών, ακουστικών, οπτικών-ακουστικών και απτικών-οπτικών-ακουστικών ερεθισμάτων.