Πως η αμοιβή ενισχύει τα κίνητρα και την απόδοση των εργαζομένων σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις : η περίπτωση των εργατών ανθρωπιστικής βοήθειας στην προσφυγική κρίση στην Ελλάδα

Abstract

Οι απαιτητικές, απρόβλεπτες και ασταθείς εργασιακές συνθήκες κάτω από τις οποίες οι εργάτες παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας καλούνται να λειτουργήσουν καθώς και η έλλειψη ερευνών στον ανθρωπιστικό τομέα γενικότερα, έδωσαν το έναυσμα για την παρούσα μελέτη. Η μελέτη επικεντρώνεται στον προσδιορισμό της σχέσης μεταξύ αμοιβής και εργασιακής παρακίνησης και της εργασιακής απόδοσης των εργατών ανθρωπιστικής βοήθειας που εργάζονται στην διαχείριση της προσφυγική κρίση στην Ελλάδα. Η διεθνής βιβλιογραφία έχει ελεγχθεί για την ανάλυση των εννοιών αμοιβή, εργασιακή παρακίνηση, εργασιακή απόδοση, εργασιακή ικανοποίηση και οργανωσιακή δέσμευση. Για λόγους ποσοτικής έρευνας, 56 ερωτηματολόγια διανεμήθηκαν σε εργάτες ανθρωπιστικής βοήθειας οι οποίοι ενεργά απασχολούνται σε έναν ελληνικό Μη Κυβερνητικό Οργανισμό και 51 συλλέχθηκαν για ανάλυση. Δύο ήταν οι εικαζόμενες υποθέσεις οι οποίες δοκιμάστηκαν σε αυτή την έρευνα. Τα δεδομένα αναλύθηκαν με την χρήση της σύγκρισης μέσων όρων των μεταβλητών, την σύγκριση των μέσων όρων των μεταβλητών με τα δημογραφικά στοιχεία, τον έλεγχο της εσωτερικής συνέπειας με τον δείκτη αξιοπιστίας « α » του Cronbach και τέλος τον συντελεστή συσχέτισης του Pearson για τον έλεγχο συσχέτισης μεταξύ των μεταβλητών της αμοιβής, παρακίνησης και απόδοσης. Εντοπίστηκε θετική και ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της αμοιβής με την παρακίνηση, καθώς και μεταξύ αμοιβής με απόδοση. Η υπόθεση I και υπόθεση II επιβεβαιώθηκαν. Μελλοντικές έρευνες θα μπορούσαν να κατευθυνθούν προς την εξέταση διαφορετικών μεταβλητών, πέρα από την αμοιβή, οι οποίες θα επιδρούσαν στην παρακίνηση και την απόδοση των εργατών παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας.