Δεξιότητες συμβουλευτικής και η αυτεπάρκεια των συμβούλων σταδιοδρομίας στη χρήση τους

Abstract

Οι σύμβουλοι σταδιοδρομίας αφιερώνουν χρόνο κατά την εκπαίδευσή τους στην εκμάθηση των δεξιοτήτων συμβουλευτικής, καθώς τους βοηθούν να παρέχουν μια αποτελεσματική συμβουλευτική παρέμβαση. Η αυτοαποτελεσματικότητα των συμβούλων σταδιοδρομίας όσον αφορά τη χρήση δεξιοτήτων συμβουλευτικής επηρεάζει την έκβαση της συμβουλευτικής παρέμβασης, για αυτό το λόγο έχει αρχίσει να ερευνάται και στη χώρα μας. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της αυτοαποτελεσματικότητας των συμβούλων σταδιοδρομίας στη χρήση δεξιοτήτων συμβουλευτικής. Στην έρευνα συμμετείχαν 212 σύμβουλοι σταδιοδρομίας (84 άνδρες και 128 γυναίκες) ιδιωτικών και δημόσιων φορέων, που είχαν κάποια αντίστοιχη εκπαίδευση ή εργασιακή εμπειρία στην παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών σταδιοδρομίας. Για την μέτρηση της αυτοαποτελεσματικότητας των συμβούλων σταδιοδρομίας στη χρήση των δεξιοτήτων συμβουλευτικής χρησιμοποιήθηκε ένα ερωτηματολόγιο αυτοαναφορών που περιλάμβανε 15 δεξιότητες συμβουλευτικής, το οποίο κατασκευάστηκε από τους Lent, Hill and Hoffman (2003) που βασίστηκαν στο θεωρητικό μοντέλο των Hill and O’ Brien (2014). Ο/Η κάθε συμμετέχοντας/ουσα έπρεπε να αξιολογήσει το πόσο βέβαιος/η ήταν για την ικανότητά του/της να χρησιμοποιήσει κάθε μία από τις 15 δεξιότητες συμβουλευτικής. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι σύμβουλοι σταδιοδρομίας χρησιμοποιούν σε ικανοποιητικό επίπεδο της δεξιότητες συμβουλευτικής κατά τη συμβουλευτική διαδικασία. Τα αποτελέσματα έδειξαν, επίσης ότι η αυτοαποτελεσματικότητα στη χρήση των δεξιοτήτων συμβουλευτικής που ανέφεραν οι σύμβουλοι σταδιοδρομίας ήταν υψηλή, ειδικά στις δεξιότητες προσεκτική παρακολούθηση, ακρόαση, ανοικτές ερωτήσεις και παροχή πληροφοριών.