Η σχέση της μουσικής ακουστικότητας και της φωνολογικής ενημερότητας σε μαθητές με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες /ή/ και αναπηρία:μια διερευνητική μελέτη

Abstract

Η παρούσα μεταπτυχιακή έρευνα αποσκοπεί στη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της μουσικής ακουστικότητας και της φωνολογικής ενημερότητας σε παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας με μητρική γλώσσα την ελληνική.Η μουσική και η γλώσσα φαίνεται πως μοιράζονται κοινούς γνωστικούς μηχανισμούς καθώς περιλαμβάνουν αμφότερες παρόμοιες γνωστικές διαδρομές (Forgeard, Schlaug, Norton, Rosam, Iyengar & Winner, 2008). Έχει υποστηριχτεί πως η μουσική συμβάλλει στην ανάπτυξη και βελτίωση πολυάριθμων γνωστικών, συναισθηματικών και κινητικών δεξιοτήτων (Norton, Winner, Cronin, Overy, Lee & Schlaug, 2005). Επομένως, υπάρχει ανάγκη σύνδεσης της μουσικής με τη γενικότερη φιλοσοφία των εκπαιδευτικών παροχών, διότι η μουσική και εν γένει οι τέχνες συμβάλλουν στην καλλιέργεια και στην κατανόηση του αισθητικού κόσμου αλλά και στην ενσάρκωση του ισχύοντος πολιτισμού (Παπαζαρής, 1999). Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν συνολικά 120 παιδιά που φοιτούν στις τάξεις των Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού. Από το σύνολο του δείγματος τα 53 παιδιά έχουν διαγνωσθεί με μία συγκεκριμένη κατηγορία ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών (Ήπια Νοητική Αναπηρία, Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες, Ήπιες Εκπαιδευτικές Ανάγκες, Προβλήματα Συμπεριφοράς, Υψηλής Λειτουργικότητας Αυτισμός (ΥΛΑ) και 67 παιδιά τυπικής ανάπτυξης. Τα εργαλεία συλλογής δεδομένων ήταν το τεστ «Στοιχειώδεις Μετρήσεις Μουσικής Ακουστικότητας» του Gordon και το ψυχομετρικό κριτήριο γλωσσικής επάρκειας Λ-α-Τ-ω. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν τη σχέση μεταξύ της φωνολογικής ενημερότητας και της μουσικής ακουστικότητας (τονική & ρυθμική).