Ανατομικός μηχανισμός της συνείδησης : αστρογλοία, αμοιβαδοειδισμός και η υπόθεση της χιονοστιβάδας της νευρικής αγωγής στον φλοιό των εγκεφαλικών ημισφαιρίων

Abstract

Ο σκοπός αυτής της διπλωματικής είναι διττός: Πρώτον, να διατηρηθούν, σε ενημερωμένες αγγλικές μεταφράσεις, δύο θεωρητικές εργασίες του Santiago Ramón y Cajal το 1895 και το 1896 αντίστοιχα, υπό τους τίτλους: “Conjectures on the anatomical mechanism of ideation, association and attention”, και, “Conjectural interpretations of certain points in neurological histophysiology”, και, δεύτερον, να τεθούν ορισμένες από τις ιδέες που πρότεινε ο Cajal σε μια σύγχρονη Νευροεπιστημονική προοπτική. Στις “Conjectures” του, ο Cajal, προσπάθησε να περιγράψει τον μηχανισμό της αντίληψης, του συσχετισμού των ιδεών και της προσοχής, εισάγοντας τον όρο "μονάδα εντυπώσεων" (“impression unit”) που θεώρησε πως διαδίδεται στον εγκέφαλο ως "χιονοστιβάδα αγωγιμότητας" (“avalanche of conduction”). Επιπλέον, πρότεινε ότι η διανοητική ανάπαυση και ο ύπνος, με φυσικές ή τεχνικές μεθόδους, οφείλονται στις μορφολογικές παραλλαγές της νευρογλοίας. Πιο συγκεκριμένα ότι, σε περιόδους χαλάρωσης, αναπτύσσονται αποφυάδες που διεισδύουν στις νευρωνικές συνδέσεις και εμποδίζουν την αγωγή του «νευρικού ρεύματος», ενώ σε περιόδους ενεργητικής συστολής, τα ψευδοπόδια συρρικνώνονται επιτρέποντας να έλθουν σε επαφή οι νευρωνικές αποφυάδες. Σε μια συνέχεια των ”Conjectures”, ο Cajal παρουσίασε ισχυρά επιχειρήματα για την υπεράσπιση της νευρωνικής θεωρίας ενάντια στην δικτυακή επηρεάζοντας μεταγενέστερους αλλά και σύγχρονους ερευνητές. Επιπλέον, συζήτησε τη λειτουργική διαφοροποίηση των κινητικών νευρώνων του νωτιαίου μυελού και των φλοιικών πυραμιδοειδών κυττάρων, τα οποία αντίστοιχα υποστηρίζουν τους μηχανισμούς της κίνησης και της συνείδησης παρά την μορφολογική τους ομοιότητα.