Κοινωνική υποστήριξη μαθητών με ελαφρά και μέτρια νοητική αναπηρία στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση : απόψεις εκπαιδευτικών .

Abstract

Η κοινωνική στήριξη διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην εκπαίδευση των μαθητών με ελαφρά και μέτρια νοητική αναπηρία, καθώς ο μαθητής ασκείται ή πρέπει να ασκείται και σε συμπεριφορές κοινωνικά αποδεκτές, δηλαδή προσδίδεται βαρύτητα στην κοινωνική του μάθηση-απόκτηση δεξιοτήτων κοινωνικοποίησης και επικοινωνίας με την εφαρμογή κατάλληλων αναλυτικών προγραμμάτων, ενώ ταυτόχρονα η θετική στάση του περίγυρου (οικογένεια, σχολείο, κοινότητα) συνεισφέρει σημαντικά στην όλη ψυχοσυναισθηματική εξέλιξη του ατόμου, στην επιδίωξη της αυτονομίας του και στην κοινωνική του προσαρμογή. Στην παρούσα μελέτη διερευνώνται οι απόψεις των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, γενικής και ειδικής αγωγής, όσον αφορά την κοινωνική στήριξη που παρέχουν στους μαθητές με ελαφρά και μέτρια νοητική αναπηρία. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στην αποσαφήνιση των όρων της κοινωνικής στήριξης και του κοινωνικού δικτύου και στο είδος της πρακτικής και συναισθηματικής κοινωνικής στήριξης που παρέχεται στους μαθητές. Στην έρευνα έλαβαν μέρος 20 εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, από τους οποίους οι 10 ήταν εκπαιδευτικοί γενικής αγωγής και οι 10 εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής. Για τη συλλογή των δεδομένων έγινε χρήση της συνέντευξης. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν καταδεικνύουν ότι ανάμεσα στις δυο ομάδες εκπαιδευτικών δεν παρουσιάζεται σημαντικά στατιστική διαφορά σε σχέση με τα δημογραφικά στοιχεία και την κοινωνική στήριξη. Επίσης, το σύνολο του δείγματος αναγνωρίζει την σπουδαιότητα αυτής της στήριξης στο εκπαιδευτικό πλαίσιο και επιδιώκει την συναισθηματική ισορροπία των μαθητών με ελαφρά και μέτρια νοητική αναπηρία.