Η Σύμβαση της Βιέννης όπως εφαρμόζεται στην υποχρέωση παράδοσης στη διεθνή πώληση κινητών και incoterms

Abstract

Η παρούσα πτυχιακή εργασία επικεντρώθηκε στην ανάλυση και μελέτη μιας συγκεκριμένης πτυχής της Σύμβασης της Βιέννης του 1980 για τις διεθνείς πωλήσεις κινητών (CISG). Σκοπός της Σύμβασης αυτής είναι η ύπαρξη ομοιόμορφων κανόνων στο διεθνές εμπόριο που διευκολύνουν τις συναλλαγές μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών από διαφορετικά κράτη-μέλη της Σύμβασης αυτής, όταν συνάπτουν μια σύμβαση πώλησης κινητών. Στο ουσιαστικό μέρος της Σύμβασης περιλαμβάνονται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που έχουν τα συμβαλλόμενα μέρη, κατά τη σύναψη μίας τέτοιας σύμβασης. Υπό το πρίσμα της φύσης και της έκτασης της διπλωματικής εργασίας δεν κρίθηκε σκόπιμη μια ενδελεχής ερμηνεία του συνόλου των διατάξεων της Σύμβασης της Βιέννης, αλλά επιλέχθηκε να γίνει μια περιεκτική ανάλυση των βασικών και καίριων σημείων της υποχρέωσης παράδοσης των πραγμάτων από την πλευρά του πωλητή στις διεθνείς πωλήσεις κινητών. Η παρούσα πτυχιακή εργασία ασχολήθηκε, δηλαδή, με το Τρίτο Μέρος, Δεύτερο Κεφάλαιο και Τμήμα Ι της Σύμβασης που έχει τίτλο «Η παράδοση των κινητών πραγμάτων και εγχείριση των εγγράφων» και εστίασε στην υποχρέωση του πωλητή παράδοσης των κινητών και τα παρεμπίπτοντα ζητήματα της, όπως ο τόπος και χρόνος παράδοσης των πραγμάτων και οι αξιώσεις του αγοραστή που προκύπτουν σε περίπτωση παράβασης της υποχρέωσης του. Τέλος, για την πληρέστερη έρευνα έγινε ενδεικτική παράθεση των υποθέσεων της διαθέσιμης ελληνικής νομολογίας μέχρι σήμερα, σε συνάρτηση με τα κύρια ζητήματα που αναπτύσσονται στην εργασία.