Οι ειδικές διατάξεις προστασίας και βοήθειας των θυμάτων ηλεκτρονικού εγκλήματος στην εγχώρια και διεθνή έννομη τάξη

Abstract

Με την παρούσα επιχειρείται η όσο το δυνατόν εξαντλητική παρουσίαση του νομικού πλαισίου για θύματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας και προσωπικής ελευθερίας, σε επίπεδο διεθνές, ευρωπαϊκό και εγχώριο, ενώ θα πραγματοποιηθεί και ιδιαίτερη ανάλυση επιμέρους διατάξεων ουσιωδών για τα υπό μελέτη εγκλήματα, όπως άρθρο 59 παρ. 4 και άρθρο 226Α ΚΠΔ. Τα ως άνω εγκλήματα πάντα χαρακτηριζόταν από μία συχνότητα στην τέλεση τους, η οποία αυξήθηκε και αυξάνεται ανησυχητικά ένεκα πολλών και ποικίλλων λόγων, όπως η παγκόσμια οικονομική κρίση, το ραγδαίο μεταναστευτικό κύμα, εκ των οποίων πολύ καθοριστικός είναι και ο ρόλος του διαδικτύου και των πληροφοριακών συστημάτων. Έτσι, θα επιχειρηθεί και η αναζήτηση νομοθετικών ρυθμίσεων που αφορούν την ηλεκτρονική/ διαδικτυακή τέλεση των ως άνω εγκλημάτων. Πέραν όμως των ρυθμίσεων που αφορούν τα θύματα, πραγματοποιείται και η απαραίτητη στάθμιση με τα υπερασπιστικά δικαιώματα του κατηγορουμένου, ο οποίος παραμένει κλασικά το άξιο προστασίας μέρος στην ποινική διαδικασία. Θα λέγαμε πως πρόκειται πραγματικά για μία εξαιρετικά λεπτή στάθμιση ανάμεσα σε θύματα πραγματικά ειδεχθών εγκλημάτων που έχουν πραγματικά ανάγκη προστασίας, και από την άλλη σε «κατηγορούμενους» που κινδυνεύουν από ποινές για εγκλήματα με βαρύτατο απαξιολογικό στίγμα και βέβαια από δόλιες ενέργειες προσώπων που επιδιώκουν να επωφεληθούν από το πραγματικό ευεργετικό πλαίσιο για τα θύματα εγκλημάτων οιασδήποτε μορφής εκμετάλλευσης. Τέλος, εξετάζεται κατά πόσο ανταποκρίθηκε στην πρόκληση των σχετικών εγκλημάτων ο Έλληνας Νομοθέτης, καθώς και η πραγματική κατάσταση που επικρατεί στην χώρα σχετικά με την εμπορία ανθρώπων οιασδήποτε μορφής.