Η επίδραση του κλινικού αυτοσχεδιασμού στους βραχυπρόθεσμους στόχους στη μουσικοθεραπεία : μια πολλαπλή μελέτη περίπτωσης

Abstract

Η παρούσα έρευνα μελετά την επίδραση του κλινικού αυτοσχεδιασμού στη μουσικοθεραπεία μέσα από τρεις μελέτες περίπτωσης σε βραχυπρόθεσμο χρονικό διάστημα: Μια ομάδα μουσικοθεραπείας με άτομα με νοητική υστέρηση σε συνθήκες ιδρυματοποίησης, ένα παιδί με διάγνωση διαταραχής αυτιστικού φάσματος (ΔΑΦ) και ένα παιδί με σύνδρομο μικροελλείμματος στο χρωμόσωμα 16q21-q22.1. Δίνονται απαντήσεις σχετικά με την αποτελεσματικότητα του κλινικού αυτοσχεδιασμού στην απόκτηση βραχυπρόθεσμων στόχων. Επιπλέον, δίνονται ερεθίσματα για συζήτηση και περαιτέρω έρευνα, καθώς και ευρήματα με μελέτες με παραπλήσιο αντικείμενο. Πρόκειται για μία ποιοτική έρευνα με συλλογική μελέτη περίπτωσης (περιλαμβάνονται τρία περιστατικά μουσικοθεραπείας). Χρησιμοποιείται ως μέθοδος ανάλυσης η Θεμελιωμένη Θεωρία μέσω βιντεοσκοπημένου οπτικο-ακουστικού υλικού. Γίνεται μία προσπάθεια να αναδειχθεί η άμεση ανταπόκριση διαφορετικών πληθυσμών στη διαδικασία της μουσικοθεραπείας, να διευρυνθεί η εφαρμογή της σε διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες, να αναδειχθούν μη φαρμακολογικές μορφές θεραπείας και η σπουδαιότητα των μη λεκτικών μορφών θεραπείας γενικότερα και να δοθούν αφορμές ώστε να καλλιεργηθεί ο γόνιμος διάλογος για αμφισβήτηση και τοποθέτηση νέων ερωτημάτων για περαιτέρω έρευνα.