Η σχέση των μαθησιακών υφών των φιλολόγων που διδάσκουν σε παιδιά με ήπιες εκπαιδευτικές ανάγκες με τις διδακτικές τους επιλογές στο γλωσσικό μάθημα

Abstract

Στην παρούσα έρευνα διερευνήθηκε η σχέση του μαθησιακού ύφους φιλολόγων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και των διδακτικών επιλογών τους για τη διδασκαλία μαθητών με ήπιες εκπαιδευτικές ανάγκες. Συγκεκριμένα μελετήθηκαν οι διδακτικές επιλογές 212 φιλολόγων, ΠΕ02 και ΠΕ02ΕΑΕ που έχουν εργαστεί σε σχολικές μονάδες Δευτεροβάθμιας γενικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα, σε τρεις ενότητες της γλώσσας: την ενότητα ομόηχων-παρώνυμων λέξεων, την ενότητα των βαθμών επιθέτων και επιρρημάτων και την ενότητα των τρόπων ανάπτυξης της παραγράφου. Για τον σκοπό αυτό χορηγήθηκε ένα ερωτηματολόγιο με ερωτήσεις κλειστού τύπου. Για τον υπολογισμό των μαθησιακών υφών των φιλολόγων χρησιμοποιήθηκε ο «Δείκτης μαθησιακού στυλ» (Index of Learning Style - ILS) των Felder & Soloman, ενώ για τη διερεύνηση των διδακτικών επιλογών των φιλολόγων αυτοσχέδιες ερωτήσεις. Η ανάλυση των δεδομένων που προέκυψαν πραγματοποιήθηκε στο στατιστικό πρόγραμμα IBM SPSS. Από την ανάλυση προέκυψε πως υπάρχει στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ των μαθησιακών υφών των φιλολόγων και των τρόπων που επιλέγουν για τη διδασκαλία και των τριών ενοτήτων της γλώσσας, την ενότητα ομόηχων-παρώνυμων λέξεων, την ενότητα των βαθμών επιθέτων και επιρρημάτων και την ενότητα των τρόποι ανάπτυξης της παραγράφου, όχι όμως σε όλες τις περιπτώσεις. Συμπερασματικά, όπως φάνηκε από την παρούσα έρευνα τα μαθησιακά ύφη των φιλολόγων αποτελούν παράγοντα επιρροής του τρόπου διδασκαλίας του γλωσσικού μαθήματος, όχι όμως τον μοναδικό.