Εκτίμηση των ψυχοκοινωνικών επιπτώσεων των διαταραχών φώνησης με το εργαλείο Voice Handicap Index σε νηπιαγωγούς και δασκάλους πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης: συγκριτική μελέτη

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση των φωνητικών διαταραχών στους εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και τους νηπιαγωγούς. Οι παιδαγωγοί όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων ανήκουν στους επαγγελματίες χρήστες φωνής και αποτελούν ένα πληθυσμό όπου έχει διαπιστωθεί σημαντικά μεγαλύτερος επιπολασμός φωνητικών διαταραχών. Η φύση της εργασίας, η παρατεταμένη χρήση φωνής, το περιβάλλον και οι συνήθειες φωνητικής υγιεινής αποτελούν ορισμένους μόνο από τους παράγοντες που η ερευνητική βιβλιογραφία έχει αναδείξει ότι συμβάλλουν στην εκδήλωση των φωνητικών διαταραχών στο συγκεκριμένο πληθυσμό. Σε αυτό το πλαίσιο, η παρούσα έρευνα μελέτησε τις φωνητικές διαταραχές σε εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και σε νηπιαγωγούς, με στόχο τη διερεύνηση διαφορών ανάμεσα σε αυτές τις δύο ομάδες. Πραγματοποιήθηκε ποσοτική έρευνα, με τη χρήση αντικειμενικών ερωτήσεων (συμπτώματα, διάγνωση, επίσκεψη σε γιατρό) σε συνδυασμό με τη χορήγηση της κλίμακας Voice Handicap Index (VHI) προκειμένου να αξιολογήσουν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί το επίπεδο της φωνητικής τους επιβάρυνσης. Από τις αναλύσεις των δεδομένων δεν διαπιστώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και τους νηπιαγωγούς στην κλίμακα VHI, ωστόσο διαπιστώθηκε ότι περισσότεροι νηπιαγωγοί έχουν λάβει κάποια διάγνωση σχετική με τις φωνητικές διαταραχές από ότι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Υψηλότερη επιβάρυνση στην κλίμακα αυτοαναφοράς σημείωσαν οι συμμετέχοντες που έχουν επισκεφθεί κάποιο γιατρό σχετικά με φωνητικές διαταραχές και αυτοί που έχουν λάβει σχετική διάγνωση. Επίσης, η διδακτική προσέγγιση (παιδοκεντρική και δασκαλοκεντρική) δεν αποτέλεσε παράγοντα διαφοροποίησης. Αν και σε επίπεδο προσλαμβανόμενης φωνητικής επιβάρυνσης δεν αναδείχθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους νηπιαγωγούς και τους εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, το γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες που έχουν λάβει διάγνωση φωνητικής διαταραχής είναι νηπιαγωγοί αναδεικνύει ότι οι το εργασιακό περιβάλλον στην προσχολική αγωγή ενδεχομένως επιβαρύνει στην πραγματικότητα περισσότερο την πραγματική φωνητική υγεία των παιδαγωγών, αντίθετα με την υπόθεσή μας.