Δικτύωση εκπαιδευτικών σχολικών μονάδων προσχολικής αγωγής: πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Abstract

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται η τάση των εκπαιδευτικών προσχολικής αγωγής να δικτυώνονται και να επικοινωνούν από απόσταση με τη συνδρομή του διαδικτύου και των εφαρμογών των Νέων Τεχνολογιών. Μαζί με τους μαθητές/τριές τους αλληλεπιδρούν με άλλα σχολεία και συναποφασίζουν για να φέρουν εις πέρας από κοινού εκπαιδευτικά έργα με την εξ αποστάσεως συνεργασία. Η παρούσα εργασία έχει ως αντικείμενο την εκπαιδευτική δικτύωση των μονάδων προσχολικής αγωγής. Σκοπός της είναι να εντοπίσει τα πλεονεκτήματά και τα μειονεκτήματά της, τόσο σε επίπεδο εκπαιδευτικών και μαθητών/τριών προσχολικής αγωγής, όσο και σε επίπεδο σχολικής μονάδας και να αναδείξει τα θετικά της σημεία, τα εμπόδια και τις επεκτάσεις της. Η έρευνα βασίστηκε σε ένα έργο δικτύωσης που υλοποιήθηκε κατά τη σχολική χρονιά 2017-2018. Πραγματοποιήθηκε από τον Οκτώβριο του 2017 ως το Φεβρουάριο 2018, παράλληλα με τις δράσεις του έργου. Το δείγμα αποτέλεσαν 20 νηπιαγωγοί και 358 παιδιά. Όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς, η συλλογή δεδομένων έγινε με την διεξαγωγή συνέντευξης. Όσον αφορά τους μαθητές, τα δεδομένα αντλήθηκαν με χορήγηση ερωτηματολογίων και φύλλου αξιολόγησης μαθητών και εκπαιδευτικών. Τα ερωτηματολόγια που απευθύνονταν στα παιδιά διαβάστηκαν σε αυτά από τις εκπαιδευτικούς τους, οι δε απαντήσεις τους μεταφέρθηκαν γραπτώς αυτούσιες από αυτές, ενώ άλλες απαντήθηκαν με ζωγραφική από τα ίδια τα παιδιά. Οι αναλύσεις των δεδομένων έγιναν με τη χρήση της ποιοτικής μεθόδου. Τα αποτελέσματα της έρευνας και τα συμπεράσματα που προέκυψαν από αυτήν ανέδειξαν τη θετική επίδραση της δικτύωσης και τις δυνατότητες επέκτασής της για όλους τους εμπλεκομένους. Ωστόσο, εντοπίστηκαν δυσκολίες και εμπόδια που πηγάζουν από την προαιρετικότητά της, την ηλικιακή κατηγορία των μαθητών, το επίπεδο επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, την ποιότητα της συνεργασίας.