Στοιχεία τεχνικής και ανατομίας του φωνητικού οργάνου

Abstract

Η Φωνητική Τέχνη, με ρίζες ήδη από τις απαρχές της ανθρώπινης ιστορίας, αποτελεί αδιαμφισβήτητα την πιο παλιά πρακτική σε ότι αφορά τη μουσική, μιας και η φωνή είναι απόλυτα φυσικό όργανο, αφού βρίσκεται μέσα στο σώμα μας. Από τις άναρθρες κραυγές των πρωτόγονων λαών έως τον οργανωμένο λόγο η φωνή πάντοτε αποτελούσε το όργανο που υπηρετεί τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Όταν η ανάγκη για επικοινωνία, στοιχείο απαραίτητο για την ανάπτυξη πολιτισμού, ικανοποιήθηκε, η φωνή σταδιακά αρχίζει να χρησιμοποιείται για τέρψη, αλλά και για την έκφραση συναισθημάτων. Ως εκ τούτου, άνοιξε ένας νέος δρόμος στη χρήση της φωνής, πέραν των βασικών αναγκών, που αργότερα οδήγησε στην ανάπτυξη ενός σπουδαίου τομέα του επιστητού, αυτόν της Φωνητικής Τέχνης και της διδασκαλίας της. Η παρούσα εργασία επιχειρεί να εξετάσει ορισμένα ζητήματα σχετικά με τη χρήση του φωνητικού οργάνου. Πώς ορίζεται ένας καλός τραγουδιστής; Ποιες είναι οι γνώσεις που πρέπει να έχει κανείς ώστε να χρησιμοποιεί σωστά το φωνητικό όργανο αλλά και να διδάσκει με υγιή τρόπο τους μαθητές του; Όλα αυτά είναι ερωτήματα με τα οποία ασχολήθηκαν για πολλά χρόνια τόσο οι παιδαγωγοί όσο και οι σολίστ του τραγουδιού προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα οργανωμένο και εύστοχο πλαίσιο, στο οποίο θα βασίζεται η διδασκαλία. Το φωνητικό όργανο, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα, είναι εσωτερικό και ο τραγουδιστής δεν έχει οπτική επαφή, πράγμα το οποίο καθιστά επιτακτική την ανάγκη να γνωρίζει την ανατομία του. Γι'αυτό το λόγο ένα μεγάλο μέρος αυτής της εργασίας έχει αφιερωθεί στα βασικότερα σημεία της ανατομίας του οργάνου αυτού. Όταν γνωρίζει τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο λειτουργεί, αλλά και τις ευαισθησίες της φωνής, θα κάνει προσεκτικότερη χρήση, με περισσότερη σύνεση και θα μπορεί να προστατευθεί από ενδεχόμενα προβλήματα. Εύλογα λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι η γνώση της ανατομίας συνδέεται άμεσα με την πρακτική εξάσκηση και με την τεχνική. 5 Η τεχνική, ένα άλλο υψίστης σημασίας κεφάλαιο για την σπουδή της φωνής, αφορά το δεύτερο μέρος αυτής της εργασίας. Ως τεχνική θα μπορούσε να οριστεί ένα σύνολο μέσων και τρόπων που χρησιμοποιούνται για να τραγουδάει κάποιος άνετα και φυσικά, ώστε να φέρει σε πέρας τις δυσκολίες του ρεπερτορίου, κυρίως όμως για να έχει υγεία καθ'όλη την διάρκεια της πορείας του. Είναι εύκολα αντιληπτό λοιπόν ότι η τεχνική είναι κάτι που αποκτάται με εξάσκηση, υπομονή και επιμονή και δεν μπορεί να περιγραφεί σε μερικές σελίδες. Υπάρχουν ωστόσο κάποια υποτυπώδη θέματα,που μπορούν να αναλυθούν σε ένα κείμενο και τα οποία καλύπτει αυτή η εργασία. Τέλος, παρατίθεται ένας σύντομος κατάλογος με την κατάταξη των φωνών συμφωνα με τις ιδιαίτερα στοιχεία που τις χαρακτηρίζουν. 6