Το μελοποιητικό έργο των Θεσσαλονικέων διδασκάλων της Ψαλτικής Αθανασίου Καραμάνη, Χαριλάου Ταλιαδώρου, Χρυσάνθου Θεοδοσοπούλου, Αβραάμ Ευθυμιάδη

Abstract

Κατά το Β΄ ήμισυ του 20ου αιώνος η Θεσσαλονίκη υπήρξε κέντρο προόδου της ψαλτικής τέχνης. Φθάνουν στην πόλη, αλλά και στην υπόλοιπη Μακεδονία, όπως και στην Αθήνα, ψάλτες, ως πρόσφυγες, από την Κωνστα- ντινούπολη και την Μικρά Ασία. Οι ψάλτες αυτοί, μαθητές των Πατριαρχικών και άλλων Κωνστα- ντινουπολιτών ψαλτών, θα επιδράσουν καταλυτικά στους ψάλτες της Βορεί- ου Ελλάδος, κυρίως όμως θα αναδείξουν πολλούς μαθητές. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται τέσσερεις Θεσσαλονικείς ψάλτες και το μουσικό τους έργο. Υπήρξαν βέβαια και αλλοι σπουδαίοι ψάλτες και διδάσκαλοι στην Θεσσαλονίκη. Επιλέξαμε όμως να παρουσιά- σουμε τους νεωτέρους, κυρίως διότι άφησαν πολλά γραπτά έργα. Και οι τέσσερεις διδάσκαλοι δεν κατάγονται από την Θεσσαλονίκη, ενώ στην πόλη αυτή γενήθηκε μόνο ο Χαρίλαος Ταλιαδώρος, με καταγωγή όμως από την Ήπειρο. Ο Αθανάσιος Καραμάνης γεννήθηκε στην Κρηνίδα Σερρών, ο Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος στην Τραπεζούντα του Πόντου και ο Αβραάμ Ευθυμιάδης στην Σελεύκεια της Μικράς Ασίας. Οι τέσσερεις διδάσκαλοι, εν ζωή ευρίσκεται τώρα μόνο ο Χαρίλαος Ταλιαδώρος (92 ετών), άφησαν εκτενές γραπτό έργο και πλήθος μαθητών. Το έργο τους εντάσσεται στην γενικότερη πολιτιστική κληρονομιά της Θεσσαλονίκης κατά το Β΄ ήμισυ του 20ου αιώνος.