Συγκριτική μελέτη των επικοινωνιακών δεξιοτήτων παιδιών τυπικής ανάπτυξης και παιδιών με ΔΑΦ ηλικίας 6-8 ετών

Abstract

Σκοπός: Σκοπός της έρευνας ήταν η συλλογή δείγματος παιδιών τυπικής ανάπτυξης και παιδιών με ΔΑΦ, ώστε να σκιαγραφηθούν τα προφίλ επικοινωνιακών δεξιοτήτων των δύο ομάδων και να συγκριθούν μεταξύ τους. Μεθοδολογία: Το δείγμα της έρευνας αποτελούνταν από 2 ομάδες: εξήντα (60) παιδιά τυπικής ανάπτυξης, ηλικίας 6 έως 6,11 ετών και εξήντα (60) ηλικίας, 7 έως 8 ετών και δεκατρία (13) παιδιά διαγνωσμένα επίσημα με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος ηλικίας 6 έως 6,11 ετών και δεκαεφτά (17) ηλικίας 7 έως 8 ετών. Η διαδικασία περιελάβανε τέσσερις φάσεις: Στην πρώτη φάση συμπληρώθηκαν 2 ερωτηματολόγια από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς των παιδιών αντίστοιχα. Συγκεκριμένα, χορηγήθηκαν δύο Εγχειρίδια Αναφοράς: η Αξιολόγηση Γλωσσικών Ικανοτήτων και η Αξιολόγηση Κοινωνικής Επικοινωνίας/Πραγματολογίας (Assessment of Pragmatic Language and Social Communication) (APLSC) (Hyter & Applegate, 2012). Στην δεύτερη φάση, τα παιδιά αξιολογήθηκαν ατομικά με επίσημα αξιολογητικά εργαλεία που αφορούν την ανάπτυξη του εκφραστικού λεξιλογίου, τη γραμματική και πληροφοριακή επάρκεια, ώστε να αποκλειστούν τα παιδιά με τυχόν γλωσσικές διαταραχές. Όσα παιδιά παρουσίασαν τυπική γλωσσική ανάπτυξη, εισήχθησαν στην τρίτη φάση, όπου αξιολογήθηκε η κατανόηση του αφηγήματος. Στην τέταρτη φάση, πραγματοποιήθηκε Παρατήρηση των παιδιών μέσα στην Τάξη. Αποτελέσματα: Πραγματοποιήθηκε στατιστική ανάλυση των δεδομένων με το στατιστικό λογισμικό SPSS) και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά με ΔΑΦ παρουσιάζουν διαφορές ως προς της δεξιότητες που αφορούν την συζήτηση, την κοινωνική γνώση, τις κοινωνικές σχέσεις, το παιχνίδι και την κατανόηση του αφηγήματος. Τα ελληνόπουλα τυπικής ανάπτυξης ηλικίας 6-8 ετών φαίνεται να έχουν κατακτήσει όλες τις επικοινωνιακές δεξιότητες που αξιολογεί το εργαλείο.