Συναισθηματική νοημοσύνη και παρακίνηση στο δημόσιο τομέα : μελέτη περίπτωσης στο Δήμο Φλώρινας

Abstract

Η συναισθηματική νοημοσύνη θεωρείται ότι επηρεάζει ένα σύνολο συμπεριφορών στο χώρο της εργασίας όπως η δέσμευση, η ικανοποίηση, η ομαδική εργασία και η παρακίνηση. Κατά τον Goleman (2000) τα συναισθήματα είναι αυτά που κινούν και ενεργοποιούν τον άνθρωπο, ενώ τα κίνητρα δίνουν μορφή στις πράξεις του.Ωστόσο, η παρακίνηση δεν αποτελεί μόνο προσωπική υπόθεση των εργαζομένων, αλλά και την ουσία της ηγεσίας. Στην παρούσα εργασία αναζητείται η σχέση που μπορεί να υπάρχει μεταξύ συναισθηματικής νοημοσύνης και εργασιακής ικανοποίησης στους εργαζομένους της Διεύθυνσης Διοικητικών Υπηρεσιών του Δήμου Φλώρινας. Με τη μέθοδο της συνέντευξης διερευνώνται οι δεξιότητες συναισθηματικής νοημοσύνηςτου Προϊσταμένου Διεύθυνσης όσο και των τεσσάρων υφισταμένων του, οι αντιλήψεις τους για τα κίνητρα και πωςαυτά συμβάλλουν στηνεργασιακή ικανοποίηση αλλά και ο ρόλος της συναισθηματικής νοημοσύνης ενός διευθυντικού στελέχους στην ικανότητα του να παρακινεί. ΧρησιμοποιήθηκανδύοερωτηματολόγιαβασιζόμενασταεργαλείαEmotionalCompetenceInventory - SelfAssessment(για τη συναισθηματική νοημοσύνη) καιJobSatisfactionSurvey (για την εργασιακή ικανοποίηση). Η έρευνα ανέδειξε τη σχέση συναισθηματικής νοημοσύνης και εργασιακής ικανοποίησης, αλλά και την ανάγκη των εργαζομένων για μια ηγεσία που υποστηρίζει, παρακινεί και εμπνέει.