Η αποτελεσματική επικοινωνία και η ομαδικότητα ως παράγοντες προαγωγής της ασφάλειας των ασθενών.

Abstract

Με έναυσμα τη σημαντικότητα της ασφάλειας του ασθενή στην υγεία και την απουσία τις περισσότερες φορές σχετικών μετρήσεων, διενεργήθηκε μια εμπειρική έρευνα, με στόχο τη διερεύνηση των αιτιωδών και μεσολαβητικών σχέσεων της ομαδικής εργασίας και της επικοινωνίας στην αύξηση της κουλτούρας ασφάλειας του ασθενή. Αυτή η προσέγγιση επιλέχθηκε στο πλαίσιο της θεωρίας, που υποστηρίζει, ότι αυξημένα επίπεδα κουλτούρας ασφάλειας οδηγούν σε αυξημένα ποσοστά πραγματικής ασφάλειας. Επιπλέον, ελέγχθηκε η προσαρμογή των δεδομένων σε ένα δομικό μοντέλο παραγόντων, κοινό για την υγεία και την πετρελαιοβιομηχανία, σε μια προσπάθεια να στηριχθεί η θεωρία, ότι η υγεία μπορεί να μιμηθεί άλλους Οργανισμούς Υψηλής Αξιοπιστίας (HROs) στον δρόμο για την ασφάλεια. Χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος Partial Least Squares (PLS) Structural Equation Modelling (SEM) για να ελεγχθούν οι σχέσεις των παραγόντων που μας ενδιέφεραν και να αποτυπωθούν οι μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις. Τα αποτελέσματα ήταν ότι πράγματι η αποτελεσματική ομαδική εργασία ενισχύει άμεσα και θετικά τις απόψεις των εργαζομένων για την ασφάλεια, αλλά και παίζει σημαντικό διαμεσολαβητικό ρόλο ανάμεσα στις πράξεις και τις προσδοκίες της ηγεσίας και στην ασφάλεια. Αντίθετα, ο ρόλος της επικοινωνίας και της συνεργασίας ανάμεσα στα τμήματα δεν βρέθηκε σημαντικός για το δείγμα μας κι έτσι η επίδραση αυτού του παράγοντα κρίθηκε αμφίβολη.