Το πρόβλημα του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους (ISIL) στις διεθνείς σχέσεις

Abstract

Η παρούσα εργασία έχει ως αντικείμενο διερεύνησης το πρόβλημα του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους (ISIL) στις διεθνείς σχέσεις, τους πολεμιστές του Τζιχάντ, την ανάδειξη και καταγραφή των προβληματισμών της αναβίωσης του φαινομένου του ισλαμικού φονταμενταλισμού και ιδιαίτερα της ριζοσπαστικής του μορφής. Η έρευνα εστιάστηκε κυρίως στους θεματικούς τομείς σχετικά με την ιστορική αναδρομή του ισλαμικού κράτος και του τζιχάντ, αναζητήθηκαν οι βαθιές αξίες της Ισλαμικής πίστης καθώς και βασικές αρχές και πεποιθήσεις της Iσλαμικής ορθοδοξίας και πως αυτές επηρεάζουν τις σχέσεις των δύο κόσμων Δύσης και Ανατολής τόσο στο παρελθόν αλλά ιδιαιτέρως σήμερα όπου το μουσουλμανικό στοιχείο κατέχει υπολογίσιμο και συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμιακό ποσοστό στην Ευρώπη. Παρουσιάζεται μια εκτενή αναφορά της έννοιας του τζιχάντ, συμβολικά, ετυμολογικά αλλά και ιδεολογικά σε όλες του τις παραδοχές όπως εμφανίζεται στο κοράνι, σε μία προσπάθεια ολόπλευρης προσέγγισης και κατανόησης της ψυχολογίας όπως εμφανίζεται σήμερα στους μαχητές του. Αναζητήθηκε η θέση του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ) κατά το Διεθνές Δίκαιο, το δικαίωμα χρήσης βίας και της αυτοάμυνας των χωρών που δέχτηκαν τις επιθέσεις του ISIL ή ISIS. Καταγράφονται προβληματισμοί, συνέπειες και κίνδυνοι που η χριστιανική Ευρώπη καλείται να αντιμετωπίσει καθώς και οι αμυντικοί μηχανισμοί που η Ευρώπη έχει αναπτύξει μέσω της ΕUROPOL και συμπεράσματα που προέκυψαν από μελέτες ευρωπαϊκών οργανισμών και ινστιτούτων αλλά και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ως πρωτεργάτη στο πόλεμο κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας. Συμπεράσματα που προέκυψαν από την έρευνα καταδεικνύουν ότι, οι μουσουλμάνοι δεν είναι όλοι οιονεί τζιχαντιστές και δεν αποσκοπούν αποκλειστικά στη προσβολή του τρόπου ζωής των δυτικών κοινωνιών και της ασφάλειάς αυτών. Εφόσον η Ευρώπη άνοιξε τις πύλες της σε μετανάστες αλλά και πρόσφυγες, πρωτίστως για την εξυπηρέτηση των σκοπών της, οφείλει να εφαρμόσει μεθόδους ομαλής ένταξης και συμβίωσης. Προϋπόθεση όμως για την επιτυχία των δράσεων και την εφαρμογή του μοντέλου που τάσσεται υπέρ της πολιτισμικότητας και της διατήρησης των διαφορετικών ταυτοτήτων είναι η συστηματική και κατά βάθος κατανόηση της θρησκευτικής και πολιτισμικής παιδείας των λαών αυτών καθώς και ο σεβασμός τους. Έγινε αναζήτηση του βέλτιστου τρόπου δράσης και της ιδανικότερης επιλογής μεταξύ της επιβολής με τη χρήση σκληρής ισχύος ή της αναγκαιότητας της επένδυσης, στη δημιουργία οργανισμών και ειδικών σε θέματα αραβικής γλώσσας και ισλαμικής κουλτούρας, σε μέτρα προς την κατεύθυνση σεβασμού των πολιτισμικών διαφορών και ιδιαιτεροτήτων και στην ενσωμάτωση των προσφύγων και μεταναστών, σε βαθμό που κάθε κατά τόπους κοινωνία δύναται να υποστηρίξει.