Η κυβερνητική κρίση, η πλατφόρμα των Τιράνων και το πολιτικό μέλλον των Σκοπίων

Abstract

Ένας από τους καθοριστικούς παράγοντες για την σταθεροποίηση της Βαλκανικής χερσονήσου είναι η άμεση επίλυση του «Μακεδονικού Ζητήματος». Την παρούσα περίοδο η σοβαρότερη έκφανση του σχετίζεται με την επίσημη ονομασία των Σκοπίων. Ελλάδα και Σκόπια, σχεδόν ταυτόχρονα με την ανεξαρτητοποίηση του κρατιδίου από τη Γιουγκοσλαβία διαβιούν εντός ενός περιβάλλοντος οξυμένης αντιπαλότητας όπου δεν υφίσταται ίχνος κοινού τόπου συμπόρευσης και συνεννόησης Εξαίρεση στον κανόνα αποτέλεσε για κάποιο διάστημα η Ενδιάμεση Συμφωνία που όμως δεν κατόρθωσε μέχρι σήμερα να οδηγήσει σε μια οριστική τακτοποίηση των ζητημάτων που φθείρουν τη σχέση των γειτονικών λαών. Η εθνικιστικά αλλοπρόσαλλη πολιτική του πρώην πρωθυπουργού Γκρουέφσκι προκάλεσε δυσχέρειες και αντιξοότητες στις όποιες προσπάθειες έγιναν μεταξύ των δύο πλευρών για ανεύρεση λύσης. Η τωρινή κυβέρνηση Ζάεφ, κατορθώνοντας να αποσοβήσει και μια νέα εμφύλια διαμάχη, έδωσε πνοή ανανέωσης τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό της χώρας. Ο νέος πρωθυπουργός είναι κοινωνός της προσπάθειας για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της χώρας του. Επιθυμεί διακαώς όπως και το σύνολο του πληθυσμού, την ένταξη της στους δυτικούς οργανισμούς κατανοώντας ότι αυτό θα επιτευχθεί μόνο με άριστες σχέσεις με τις χώρες της περιοχής και ειδικότερα με την Ελλάδα. Το μέλλον των λαών της περιοχής είναι κοινό, απλά πρέπει να βρεθεί εκείνη η ισχυρή συγκολλητική ουσία που θα ενώσει τα συμφέροντα των λαών της βαλκανικής υπό την κοινή προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο. Η ουσία αυτή δεν είναι άλλη από τον ελληνικό πολιτισμό και την ανεκτικότητα που αυτός διδάσκει απέναντι στον πολιτισμό και τις θρησκευτικές αντιλήψεις του καθενός. Αρκεί να μην καταστρατηγείται η ιστορία και το παρελθόν του κάθε λαού που θα συμμετάσχει στην κοινή προσπάθεια.