Μπορεί η οικονομική θεωρία να εξηγήσει τις σύγχρονες συναλλαγματικές κρίσεις;

Abstract

Οι συναλλαγματικές ισοτιμίες επηρεάζουν καθοριστικά την οικονομία των χωρών, αφού δια μέσου αυτών μεταβάλλονται μια σειρά από μακροοικονομικοί δείκτες, όπως ο όγκος εξαγωγών και εισαγωγών, το εμπορικό ισοζύγιο και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, αλλά και ο ρυθμός των εισροών ξένου κεφαλαίου και των εκροών των εγχωρίων κεφαλαίων προς τρίτες χώρες. Ιστορικά, έχει καταγραφεί σειρά κρίσεων αναφορικά με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες, οι οποίες κρίσεις είχαν σημαντικές αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη των χωρών και την πολιτικοκοινωνική τους σταθερότητα. Στην παρούσα εργασία αρχικά γίνεται ανασκόπηση του θεωρητικού πλαισίου, με αναφορά τόσο στα καθεστώτα των συναλλαγματικών ισοτιμιών, όσο και των θεμελιωδών μακροοικονομικών μεταβλητών που επιδρούν στην μεταβολή τους. Ακολούθως, εξετάζονται τα θεωρητικά μοντέλα πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς των συναλλαγματικών κρίσεων. Σημαντικό μέρος της εργασίας αποτελεί η επισκόπηση των συναλλαγματικών κρίσεων, όπως αυτές εμφανίστηκαν αρχικά με την κατάρρευση της συμφωνίας BrettonWoods, και οι ακόλουθες κρίσεις σε Αργεντινή, ΗΠΑ, χώρες της Ν.Α. Ασίας και του Μεξικό. Από την εργασία εξάγεται το συμπέρασμα ότι οι συναλλαγματικές κρίσεις μπορούν, κατά ένα κάποιο βαθμό, να προβλεφθούν δια μέσου των οικονομικών θεωριών, ως εκ τούτου οι χώρες μπορούν να θωρακιστούν έναντι των εν λόγω κρίσεων, με βελτίωση των μακροοικονομικών τους παραμέτρων και ειδικά με μέτρα περιορισμού των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του χρέους τους. Επίσης, από την εργασία διαπιστώνεται ότι το θεσμικό περιβάλλον και το επίπεδο της διαφθοράς αποτελούν παράγοντες που συντελούν στις κρίσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών.

Λέξεις-κλειδιά: Συναλλαγματικές κρίσεις, μοντέλα συναλλαγματικών κρίσεων, καθορισμός ισοτιμιών, καθεστώτα συναλλαγματικών ισοτιμιών.