Η Παλαιά Διαθήκη και η θεωρία των διεθνών σχέσεων: περιπτωσιολογικές μελέτες

Abstract

Η μελέτη των κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης αναδεικνύει την Μέση Ανατολή της βιβλικής εποχής ως ένα γεωγραφικό χώρο στον οποίο δραστηριοποιούνται ιδιαιτέρως ανταγωνιστικοί δρώντες όπου το πολεμικό φαινόμενο όχι μόνο είναι παρόν αλλά κυριαρχεί ως ο βασικός μηχανισμός επίτευξης πολιτικών στοχεύσεων και ανταλλαγής φορτίων ισχύος. Τα βιβλικά κείμενα αναφέρονται σε περισσότερες από εβδομήντα συγκρούσεις οι οποίες φέρονται να εξελίσσονται στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής ενώ παράλληλα έντονη είναι και μια σειρά στοιχείων τα οποία σχετίζονται τόσο με το φαινόμενο αυτής καθαυτής της οργανωμένης βίας όσο και με την επιστήμη των Διεθνών Σχέσεων γενικότερα και δη την Ρεαλιστική Θεώρηση. Η παρούσα μελέτη χρησιμοποιεί την Παλαιά Διαθήκη ως πεδίο πρωτογενούς έρευνας στοχεύοντας στην μελέτη των ιερών κειμένων υπό μία εντελώς καινοτόμο προσέγγιση με απώτερο σκοπό τον εντοπισμό και την ανάδειξη αρχέγονων συστατικών Θεωρίας Διεθνών Σχέσεων. Η μελέτη χρησιμοποιώντας ως αφετηρία την έννοια της Υψηλής Στρατηγικής διαπιστώνει, μεταξύ άλλων, στοιχεία Διπλωματίας και Διαπραγματεύσεων, Περιορισμένου Πολέμου, Ανορθόδοξων και Ψυχολογικών Επιχειρήσεων καθώς και πλήθος άλλων εννοιών οι οποίες καταγράφονται και μελετώνται βιβλιογραφικά πολύ αργότερα και βρίσκονται στον πυρήνα της θεωρίας των Διεθνών Σχέσεων. Η έρευνα, όπου κρίνεται απαραίτητο λαμβάνει χώρα συγκριτικά με έργα των θεμελιωτών της Θεωρίας Πολέμου, της Στρατηγικής και των Διεθνών Σχέσεων ενώ μεθοδολογικά περιορίζεται στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης τα οποία είναι κοινά στην Χριστιανική και την Εβραϊκή παράδοση προκειμένου να αποτελέσει ευέλικτη αφετηρία περεταίρω έρευνας για μελλοντική μελέτη