Φιλικές σχέσεις και κοινωνική απομόνωση των ατόμων με νοητική αναπηρία και αυτισμό

Abstract

Στην παρούσα διπλωματική εργασία με τίτλο «Φιλικές σχέσεις και κοινωνική απομόνωση των ατόμων με νοητική αναπηρία και αυτισμό» επιδιώχθηκε η διερεύνηση πτυχών που σχετίζονται με τη σύναψη φιλικών σχέσεων σε ενήλικές με νοητική αναπηρία και διαταραχή αυτιστικού φάσματος. Πιο συγκεκριμένα, εντοπίστηκαν τα επίπεδα μοναξιάς που βιώνουν τα άτομα με νοητική αναπηρία και διαταραχή αυτιστικού φάσματος καθώς επίσης, τα κίνητρα που παρουσιάζουν για τη δημιουργία φιλικών σχέσεων. Σε επίπεδο μεθοδολογίας αξιοποιήθηκε η ποσοτική μέθοδος έρευνας κατά την οποία το εργαλείο συλλογής δεδομένων ήταν το ερωτηματολόγιο. Χρησιμοποιήθηκαν τρία ερωτηματολόγια, το ερωτηματολόγιο «DeJong- Gierveld Loneliness Scale», το ερωτηματολόγιο «Friendship Quality Questionnaire (FQQ)» και το ερωτηματολόγιο «Friendship Motivation Scale for Children (FMSC)». Μέσα από την έρευνα διαφάνηκε ο τρόπος με τον οποίο τα ενήλικα άτομα με νοητική αναπηρία και με διαταραχή αυτιστικού φάσματος αντιλαμβάνονται τη σύναψη φιλικών σχέσεων ενώ παράλληλα εντοπίστηκαν οι διαφοροποιήσεις που παρουσιάζουν οι δύο ομάδες. Με δεδομένο το γεγονός ότι η σύναψη και η διατήρηση φιλικών σχέσεων απαιτούν ένα σύνολο δεξιοτήτων, από την έρευνα προέκυψε ότι τόσο τα άτομα με νοητική αναπηρία όσο και τα άτομα που εντάσσονται στο φάσμα του αυτισμού παρουσιάζουν δυσκολίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση, ενώ οι δυσκολίες φαίνεται να είναι πιο έντονες στις περιπτώσεις των ενηλίκων με διαταραχή αυτιστικού φάσματος. Εν κατακλείδι, αναγνωρίζεται ιδιαίτερα σημαντικός ο σχεδιασμός και η υλοποίηση προγραμμάτων τα οποία να αποβλέπουν στην καλλιέργεια κοινωνικών δεξιοτήτων και στην ενδυνάμωση της σύναψης φιλικών σχέσεων.

In this dissertation entitled "Friendly Relationships and Social Isolation of Persons with Intellectual Disability and Autism", we sought to explore aspects related to the establishment of friendly relationships in adults with intellectual disability and autism spectrum disorder. More specifically, the levels of loneliness experienced by people with intellectual disability and autism spectrum disruption, as well as their motivation to create friendly relationships, have been identified. At the level of the methodology, the quantitative research method was used in which the data collection tool was the questionnaire. Three questionnaires were used, the 'DeJong- Gierveld Loneliness Scale' questionnaire, the Friendship Quality Questionnaire (FQQ) questionnaire and the Friendship Motivation Scale for Children (FMSC) questionnaire. The research revealed how adults with intellectual disability and autism spectrum disorders perceived the establishment of friendly relationships while identifying the differences between the two groups. Given the fact that the establishment and maintenance of friendly relationships require a set of skills, research has shown that both people with intellectual disabilities and those in the autism spectrum have difficulties in social interaction, and difficulties appear to be more pronounced in adults with autism spectrum disorder. In conclusion, it is recognized that the design and implementation of programs aimed at the cultivation of social skills and the strengthening of friendly relations are particularly important.