Fun and positive experiences in the workplace: effects on job burnout, need for recovery and job engagement

Abstract

The overall aim of this PhD thesis is to demonstrate how the phenomenon of fun is crucial to better understanding work life. The first study was a meta-synthesis of the literature were workplace fun was conceptualized as a job resource and integrated into the Job Demands and Resources Model. Overall, the synthesis revealed that there was a significant gap in the literature with regard to qualitative research exploring the meaning of fun as a workplace phenomenon. The second study was qualitative one with data collected via individual interviews with the goal to understand fun in the workplace as a psychological phenomenon, to list activities that are considered fun, and to explore concepts related to fun. For the third study fun was explored in the hospital environment. Two focus groups were conducted with medical residents who worked in public hospitals of north Greece in order to reveal how someone can have fun while working in a hospital, to understand the attitudes towards having fun and to get an insight to the obstacles related to it. The fourth study used also a qualitative approach aiming at exploring positive relationships in the school, revealing how teachers can have fun while working and understanding whether fun based relationships can enhance collaboration. The participants were teachers who worked in public primary schools. The fifth study was a cross-sectional study and employed individuals participated by filling in a questionnaire. The aim of this study was two-fold; to explore and validate a more comprehensive taxonomy of workplace fun, and secondly to examine the role of fun in relation to key organizational outcomes; burnout, engagement, need for recovery from work, turnover intentions and chronic social stressors. Also, the roles of benevolent leadership, freedom of speech and trust were examined. In terms of the first aim, nine fun related variables were identified; playful fun, fun events, fun special events, management support for fun, gossip, personal freedoms, organized fun, pure organic fun, and socializing fun. These nine workplace fun factors were categorized in three clusters of fun types; (1) fun climate consisting of the dimensions (a) management support for fun and (b) personal freedoms, (2) managed fun consisting of the dimensions (c) fun events and (d) special fun events, and (3) organic fun consisting of (e) organized fun, (f) socializing fun, (g) pure organic fun, (h) playful fun, and (i) gossip. Management support for fun emerged as the most important predictor of outcomes as it correlated with and predicted all the variables of this study in accordance to the hypotheses. All categories of workplace fun functioned as a job resource confirming its enhancing role, and its buffering effects were suggested by the results of this study confirming its protective role.

Ο γενικός στόχος της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι να δείξει τον τρόπο με τον οποίο το φαινόμενο της διασκέδασης είναι ζωτικής σημασίας για την καλύτερη κατανόηση της επαγγελματικής ζωής. Η παρούσα διατριβή χωρίζεται σε πέντε μελέτες. Η πρώτη μελέτη ήταν μια μετα-σύνθεση της βιβλιογραφίας όπου η διασκέδαση στο χώρο εργασίας θεωρήθηκε πόρος εργασίας και ενσωματώθηκε στο Μοντέλο Απαιτήσεων και Πόρων Εργασίας. Συνολικά, η σύνθεση αποκάλυψε ότι υπήρχε ένα σημαντικό κενό στη βιβλιογραφία όσον αφορά την έρευνα που διερευνά το νόημα της διασκέδασης ως φαινόμενο του χώρου εργασίας. H δεύτερη μελέτη ήταν ποιοτική με χρήση ατομικών συνεντεύξεων με στόχο να κατανοηθεί η διασκέδαση στο χώρο εργασίας ως ψυχολογικό φαινόμενο, να μελετηθούν οι δραστηριότητες που θεωρούνται διασκεδαστικές και να διερευνηθούν έννοιες που σχετίζονται με τη διασκέδαση. Στην τρίτη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν ομάδες εστίασης για να διερευνηθεί η διασκέδαση στο νοσοκομείο. Δύο ομάδες εστίασης πραγματοποιήθηκαν με ειδικευόμενους με στόχο να αναδειχθεί το πώς μπορεί κάποιος να διασκεδάσει ενώ εργάζεται σε νοσοκομείο, να γίνει κατανοητή η στάση απέναντι στη διασκέδαση και να αποκτηθεί μια εικόνα για τα εμπόδια που συνδέονται με το φαινόμενο. Η τέταρτη μελέτη χρησιμοποίησε επίσης μια ποιοτική προσέγγιση μέσω συνεντεύξεων με στόχο να διερευνηθούν οι θετικές σχέσεις στο σχολείο ως εργασιακό περιβάλλον, να αναδειχθεί το πώς οι εκπαιδευτικοί μπορούν να διασκεδάσουν και να γίνει κατανοητό εάν οι διασκεδαστικές σχέσεις μπορούν να ενισχύσουν τη συνεργασία. Οι συμμετέχοντες ήταν εκπαιδευτικοί που εργάζονταν σε δημόσια δημοτικά σχολεία. Η πέμπτη μελέτη ήταν μια συγχρονική μελέτη στην οποία συμμετείχαν εργαζόμενοι συμπληρώνοντας ένα ερωτηματολόγιο. Ο σκοπός της μελέτης ήταν διπλός. Να διερευνήσει και να επικυρώσει μια πιο ολοκληρωμένη ταξινόμηση των τύπων διασκέδασης στο χώρο εργασίας και, δεύτερον, να εξετάσει το ρόλο της διασκέδασης στο χώρο εργασίας σε βασικά οργανωτικά αποτελέσματα: την επαγγελματική εξουθένωση, την εργασιακή δέσμευση, την ανάγκη για ανάρρωση από την εργασία, την πρόθεση παραίτησης και τους χρόνιους κοινωνικούς στρεσσογόνους παράγοντες. Επίσης, ο ρόλος της καλοπροαίρετης ηγεσίας, της ελευθερίας λόγου και της εμπιστοσύνης μελετήθηκαν. Σχετικά με τον πρώτο στόχο εντοπίστηκαν εννέα μεταβλητές: διασκεδαστικές εκδηλώσεις, διασκεδαστικές ειδικές εκδηλώσεις, υποστήριξη για διασκέδαση από τη διοίκηση, κουτσομπολιό, προσωπικές ελευθερίες, παιγνιώδης διασκέδαση, οργανωμένη διασκέδαση, καθαρή οργανική διασκέδαση και κοινωνική διασκέδαση. Αυτοί οι εννέα παράγοντες διασκέδασης στο χώρο εργασίας κατηγοριοποιήθηκαν σε τρεις κατηγορίες διασκέδασης: (1) διασκεδαστικό κλίμα [υποστήριξη για διασκέδαση από τη διοίκηση και προσωπικές ελευθερίες], (2) διαχειριζόμενη διασκέδαση [διασκεδαστικά εκδηλώσεις και διασκεδαστικές ειδικές εκδηλώσεις] και (3) οργανική διασκέδαση [οργανωμένη διασκέδαση, κοινωνική διασκέδαση, καθαρή οργανική διασκέδαση, παιγνιώδης διασκέδαση και κουτσομπολιό]. Η υποστήριξη για τη διασκέδαση από τη διοίκηση αναδείχθηκε ως ο σημαντικότερος προβλεπτικός παράγοντας των αποτελεσμάτων καθώς προέβλεψε όλες τις μεταβλητές αυτής της μελέτης επιβεβαιώνοντας τις υποθέσεις. Όλοι οι τύποι διασκέδασης λειτούργησαν ως πόροι εργασίας επιβεβαιώνοντας τον επαυξητικό της ρόλο και οι ρυθμιστικές τους επιδράσεις επιβεβαίωσαν τον προστατευτικό ρόλο της.