Κοινωνική αλληλεπίδραση και οπτική αναπηρία

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει την κοινωνική αλληλεπίδραση σε σχέση με την αναπηρία και ειδικότερα την οπτική αναπηρία. Η κοινωνική αλληλεπίδραση έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης λόγω του καθοριστικού ρόλου που διαδραματίζει από τα πρώτα στάδια της ζωής κάθε ατόμου. Τα άτομα με αναπηρία και ιδιαίτερα με οπτική αναπηρία καλούνται από πολύ νωρίς να αντιμετωπίσουν δυσκολίες ευρύτερα στον κοινωνικό τομέα μέρος του οποίου είναι η κοινωνική αλληλεπίδραση. Η διπλωματική διατριβή αποτελεί μια βιβλιογραφική ανασκόπηση στα απαραίτητα εκείνα χαρακτηριστικά και δεξιότητες που συμβάλλουν σε μια επιτυχημένη κοινωνική αλληλεπίδραση. Εξετάστηκαν οι ελλείψεις των ατόμων με οπτική αναπηρία, στις βασικές για την κοινωνική αλληλεπίδραση κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες αλλά και οι δυσκολίες στη δημιουργία και διατήρηση κοινωνικών σχέσεων. Παράλληλα ερευνήθηκε η κοινωνική αλληλεπίδραση μέσα από τη διαδικασία της κοινωνικοποίησης από όπου προωθείται και μέσα από την συμπερίληψη των παιδιών με οπτική αναπηρία στη γενική τάξη και εκπαίδευση. Έμφαση δόθηκε στις στρατηγικές παρέμβασης που έχουν χρησιμοποιηθεί και στην αποτελεσματικότητά τους ως προς την ενίσχυση και βελτίωση της κοινωνικής αλληλεπίδρασης στα άτομα με αναπηρία και συγκεκριμένα με οπτική αναπηρία. Κατά την παρουσίαση της διεθνούς αρθρογραφίας πάνω στο θέμα συμπεραίνουμε, ότι για τα άτομα με οπτική αναπηρία είναι απαραίτητη η παρέμβαση από πολύ νωρίς. Η εκμάθηση, διατήρηση και γενίκευση των κοινωνικών και επικοινωνιακών δεξιοτήτων, η συμμετοχή σε ομαδικές δραστηριότητες, η συμπερίληψη στη γενική σχολική τάξη και η κοινωνική επαφή από τα πρώτα στάδια της ζωής μπορούν να συμβάλλουν στην σύναψη κοινωνικών σχέσεων, στην επιτυχημένη κοινωνική αλληλεπίδραση και σε έναν ισορροπημένο τρόπο ζωής. Ωστόσο χρειάζεται περαιτέρω έρευνα ώστε να έρθουν στο προσκήνιο περισσότερες νέες μέθοδοι και στρατηγικές παρέμβασης που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες των ατόμων με οπτική αναπηρία.