Η αντίληψη συνθετικής και φυσικής ομιλίας από παιδιά με δυσλεξία

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να συγκρίνει την καταληπτότητα λέξεων και προτάσεων και την κατανόηση κειμένων σε φυσική και συνθετική ομιλία σε παιδιά με δυσλεξία και παιδιά τυπικής ανάπτυξης. Στην έρευνα αυτή συμμετείχαν 25 παιδιά με δυσλεξία, μαθητές Ε’ Δημοτικού έως Γ΄ Γυμνασίου (10-15 ετών) και 35 παιδιά τυπικής ανάπτυξης, της ίδιας ηλικιακής ομάδας. Κάθε μαθητής πέρασε από τρία ακουστικά τεστ (τεστ καταληπτότητας λέξεων – 220 λέξεις, τεστ καταληπτότητας προτάσεων – 24 προτάσεις, τεστ κατανόησης κειμένου – 2 κείμενα). Τα παιδιά άκουσαν τα μισά ερεθίσματα σε φυσική ομιλία και τα μισά σε συνθετική ομιλία. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι μαθητές με δυσλεξία σημείωσαν χαμηλότερη επίδοση στην καταληπτότητα της συνθετικής ομιλίας στις λέξεις και τις προτάσεις συγκριτικά με τη φυσική ομιλία. Ακόμη, η επίδοσή τους ήταν χαμηλότερη σε σχέση με τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης. Σχετικά με την κατανόηση, φάνηκε ότι δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές στην κατανόηση της φυσικής ομιλίας ανάμεσα σε παιδιά με δυσλεξία και παιδιά τυπικής ανάπτυξης, ενώ στη συνθετική ομιλία η κατανόηση των παιδιών με δυσλεξία ήταν χαμηλότερη.