Χρήση και σημασία εναλλακτικών μεθόδων επικοινωνίας και υποστηρικτικής τεχνολογίας στην ειδική αγωγή: μια διερευνητική μελέτη των ειδικοτήτων και των εκπαιδευτικών

Abstract

Η παρούσα εργασία ερευνά τις απόψεις των εκπαιδευτικών και των ειδικοτήτων που εργάζονται στον τομέα της ειδικής αγωγής σχετικά με τη χρήση και τη σημασία των μεθόδων εναλλακτικής και επαυξητικής επικοινωνίας, αλλά και των μέσων υποστηρικτικής τεχνολογίας. Πιο συγκεκριμένα ελέγχει αν οι ίδιοι γνωρίζουν αυτές τις μεθόδους, αν έχουν τη δυνατότητα να τις χρησιμοποιήσουν και αν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους είχαν τη δυνατότητα να διδαχθούν αντίστοιχα μαθήματα. Η έρευνα εστιάζει σε εκπαιδευτικούς που εργάζονται στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση ειδικής αγωγής και σε ειδικότητες που έχουν εμπειρία εργασίας με μαθητές της ειδικής αγωγής, οι οποίοι χρησιμοποιούν αυτές τις μεθόδους. Για την επίτευξη του στόχου της έρευνας έγινε χρήση αυτοσχέδιου ερωτηματολογίου και ρωτήθηκαν 40 εκπαιδευτικοί και 38 ειδικότητες οι οποίοι εργάζονται σε τμήματα ένταξης, σε παράλληλη στήριξη και σε Εργαστήρια Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΕΕΕΕΚ). Τα αποτελέσματα έδειξαν πως αρκετοί από τους συμμετέχοντες ήξεραν αυτές τις μεθόδους και υποστήριξαν πως η χρήση τους ευνοεί τους μαθητές τους και βελτιώνει τη ζωή τους. Ανέφεραν, ωστόσο, πως δεν έχουν στους χώρους εργασίας τους τις κατάλληλες υποδομές ώστε να τις χρησιμοποιήσουν και να τις διδάξουν στους μαθητές τους και πως στα πλαίσια αυτής της διδασκαλίας θα πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών και των ειδικοτήτων ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τους μαθητές τους.