Η στερεότυπη επανάληψη στη αριθμητική επεξεργασία δίγλωσσων και μη παιδιών σχολικής ηλικίας.

Abstract

Η παρούσα μελέτη ασχολείται με το φαινόμενο της στερεότυπης επανάληψης μέσα από τη διαδικασία της μαθηματικής πράξης της πρόσθεσης σε ένα πλήθος δίγλωσσων και ελληνόφωνων μαθητών δημοτικής εκπαίδευσης. Στη συγκεκριμένη έρευνα υποθέσαμε ότι η διαφορά της ομιλούμενης γλώσσας δεν θα επηρεάσει το αποτέλεσμα της στερεοτυπίας, όπως έχει ιστορικά αναφερθεί και σε έρευνες με ενήλικες (Brugger & Gardner 1994, Proios & Brugger 2004). Στην έρευνα συμμετείχαν 127 μαθητές του ίδιου Δημοτικού Σχολείου της περιοχής της Κατερίνης των τάξεων Γ΄, Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού, με Μέσο Όρο ηλικίας τα 10,6 έτη. Οι μαθητές ήταν τυπικής ανάπτυξης και μεσαίου κοινωνικοοικονομικού επιπέδου. Το 30,71 των μαθητών ήταν δίγλωσσοι με επικρατούσα γλώσσα τα Αλβανικά. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να κάνουν νοερά την πρόσθεση των ακόλουθων αριθμών: 1000 +40 +1000 +30 +1000 +20 +1000 +10 που τους εμφανίζονταν στην κλασική τους μορφή, δηλαδή σε άσπρο φόντο με μαύρα γράμματα και να καταγράψουν το αποτέλεσμα που βρήκαν. Η υπόθεσή μας όντως επαληθεύτηκε, καθώς η γλώσσα δεν επηρέασε το αποτέλεσμα των μαθητών, αφού περίπου ίσοι ελληνόφωνοι και δίγλωσσοι μαθητές βρήκαν το σωστό αποτέλεσμα 4.100, ενώ ταυτόχρονα δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά. Μόλις το 27% λοιπόν του πληθυσμού κατάφερε να βρει τη σωστή απάντηση, ενώ από τους υπόλοιπους, 73%, οι περισσότεροι βρήκαν ως αποτέλεσμα το συνηθισμένο 5.000, όπου υποθέτουμε ότι πραγματοποιούν ένα λάθος επανάληψης στο τελευταίο βήμα της πρόσθεσης που έχει ως συνέπεια να καταλήγουν σε λάθος άθροισμα. Εικάζουμε ότι η δοκιμασία της επανάληψης των τεσσάρων ψηφίων στις χιλιάδες και δεκάδες δέχεται περεταίρω διερεύνησης, αλλά όχι στις εκατοντάδες.