Η σημασία του ετεροπροσδιορισμού των εθνοτικών και μειονοτικών κομμάτων ως παράγοντας ερμηνείας της διεισδυτικότητας τους στον τοπικό πληθυσμό.

Abstract

Η μελέτη που ακολουθεί αποτελεί μία εργασία πρώτης ανίχνευσης πιθανών διαφορών ανάμεσα στα εθνικά και εθνοτικά περιφερειακά κόμματα, ως τμήμα του χαοτικού φαινομένου των μειονοτήτων. Το πλήθος και η διαφορετικότητα που χαρακτηρίζει τους μειονοτικούς πληθυσμούς καθιστά αδύνατη την κατηγοριοποίηση και την ύπαρξη σαφών ορισμών για τις περισσότερες βασικές έννοιες του παρόντος κειμένου και γι’ αυτό το λόγο η εργασία θα εστιάσει στα ευρωπαϊκά περιφερειακά κόμματα που αποτελούν και τη βασική μορφή έκφρασης των εγκατεστημένων στο έδαφος της ηπείρου εθνοτήτων. Η ύπαρξη και η απήχηση των κομμάτων ερμηνεύεται τόσο ως αποτέλεσμα των παραδοσιακών κοινωνικών διαιρέσεων που ευνοούν την ύπαρξη τους στο εκάστοτε κομματικό σύστημα (διαιρετική τομή κέντρου ҂ περιφέρειας) όσο και ως απόρροια της επιθυμίας των ίδιων των κομμάτων να θέσουν τις δικές τους ευθυγραμμίσεις αποτελώντας τον ενδιάμεσο κρίκο που είτε ενισχύει είτε μετριάζει τις συγκρουσιακές σχέσεις ανάμεσα στον πλειοψηφικό και τον μειοψηφικό πληθυσμό. Με τη μελέτη των περιφερειακών κομμάτων είτε ως δημιουργού είτε ως αποδέκτη των εθνοτικών κινημάτων και με την ετερότητα που αποτελεί τον κύριο παράγοντα ύπαρξης τους να γίνεται αντιληπτή στην πολιτισμική ταυτότητα του κάθε μέλους της εθνότητας, η παρούσα εργασία επιδιώκει να ερευνήσει την επίδραση που φέρει στην απήχηση ενός εθνικού μειονοτικού κόμματος η ύπαρξη ενός γειτονικού κράτους με συναφή ταυτότητα, συγκριτικά με ένα εθνοτικό κόμμα. Επομένως η διεισδυτικότητα των εθνοτικών κομμάτων λαμβάνεται υπόψη ως μία εξαρτημένη μεταβλητή που εναπόκειται σε μία σειρά ανεξάρτητων μεταβλητών, που επηρεάζουν το βαθμό εισχώρησης και απήχησης των συγκεκριμένων κομμάτων στην κοινωνία. Παρακάτω λοιπόν θα αναλυθεί το πολιτικό, εκλογικό και κομματικό σύστημα της εκάστοτε χώρας, η πολιτισμική ταυτότητα των μελών της μειονότητας ως παράγοντας που επιδρά στην συνοχή και διάσπαση των μελών της και η ιδεολογική ταυτότητα των συγκεκριμένων κομμάτων μέσα από την οποία θα απαντηθεί ο ετεροπροσδιορισμός δηλαδή η ιδεολογική ταύτιση του εθνικού κόμματος με την κυβερνητική εξουσία του κράτους με την κοινή εθνική ταυτότητα. Η μελέτη των κομματικών θέσεων θα αποσαφηνίσει όμως και την επιθυμία του συγκεκριμένου κόμματος σχετικά με την απόσχιση και συνένωση του μειονοτικού πληθυσμού με το συγγενές κράτος συγκριτικά πάντα με τη μελέτη της αυτονομιστικής επιθυμίας ενός εθνοτικού κόμματος. Παρακάτω λοιπόν ακολουθεί η ξέχωρη μελέτη σε όσο το δυνατόν περισσότερο βάθος χρόνου της κομματικής ιδεολογίας δύο ευρωπαϊκών περιφερειακών κομμάτων, με τη Δημοκρατική Ένωση των Ούγγρων της Ρουμανίας (UDMR) να αποτελεί την περιπτωσιολογική μελέτη ενός εθνικού μειονοτικού κόμματος και τη Δημοκρατική Σύγκλιση της Καταλονίας (CDC) την αντίστοιχη εθνοτική, μελετώντας παράλληλα το κομματικό, εκλογικό και πολιτικό σύστημα των δύο χωρών.