Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και Στρατηγική 2020: η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Abstract

Η Ευρωπαϊκή Εκπαιδευτική Πολιτική δεν είναι δεσμευτική για τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του ’90 και εντάθηκε μέσα στα επόμενα χρόνια. Όσον αφορά την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, στόχος της είναι η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης. Μέσω των Στρατηγικών και της Διαδικασίας της Μπολόνια δίνονται οι βασικές κατευθυντήριες που προτείνονται να ακολουθήσουν τα κράτη-μέλη, προσαρμοσμένες φυσικά στις δικές τους εθνικές παραδόσεις. Στην μεταπολιτευτική Ελλάδα η εκπαιδευτική πολιτική εξελίχθηκε μέσα από μεταρρυθμίσεις και πολιτικές που δεν ακολουθούσαν κάποιο σταθερό προγραμματισμό ούτε προσαρμογής στα ευρωπαϊκά δεδομένα. Η παρούσα εργασία μελετά τη μεταρρύθμιση για την Ανώτατη Εκπαίδευση κατά την υπουργία της κας Άννας Διαμαντοπούλου το 2011, σε μια περίοδο που σήμανε την αρχή της ελληνικής κρίσης σε όλα τα επίπεδα. Ο Νόμος 4009/2011 ψηφίστηκε από τα 4/5 της Βουλής προοιωνίζοντας ένα διαφορετικό μέλλον για το χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Πόσο συμβάδιζε με τα ευρωπαϊκά δεδομένα και πόσο ακολούθησε τη Στρατηγική 2020; Ποια είναι η σημασία του Νόμου για τα χρόνια που ακολούθησαν και ποιο είναι το μετά για την ελληνική εκπαιδευτική πολιτική; Εν τέλει, ποιες είναι οι κατευθύνσεις της ευρωπαϊκής πολιτικής, πόση κριτική χωράει και ποια κατεύθυνση να ακολουθήσουμε;