Οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας και η συμβολή τους στην παγκόσμια οικονονική κρίση: η περίπτωση της Ελλάδος

Abstract

Περί τα τέλη του 2007 στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ( Η.Π.Α.) μετά το ξέσπασμα των προβλημάτων στην αγορά στεγαστικών δανείων χαμηλής εξασφάλισης και την αλόγιστη χρήση δομημένων επενδυτικών προϊόντων που εξαρτιόνταν άμεσα από τη δυνατότητα αποπληρωμής των δανείων από τα οποία παράγονταν, δημιουργήθηκε μια παγκόσμια κατάσταση απειλούμενης οικονομικής ύφεσης στον ευρύτερο χρηματοπιστωτικό και τραπεζικό τομέα με την ονομασία Διεθνής Χρηματοπιστωτική Κρίση. Η κρίση αυτή έρχεται 78 χρόνια μετά την τελευταία μεγάλη κρίση του 1929 αλλά και παλαιότερες πετρελαϊκές κρίσεις.Η παρούσα εργασία στο πρώτο σκέλος περιγράφει μέσα από μια ιστορική αναδρομή ποιοι είναι οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας ή αλλιώς οίκοι αξιολόγησης (εστιάζοντας κυρίως στους τρείς μεγαλύτερους), πώς απέκτησαν ζωτικό ρόλο στις παγκόσμιες χρηματιστηριακές και τραπεζικές αγορές καθώς επίσης και ποια ήταν η συμβολή τους στην παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση. Στο δεύτερο μέρος αναφέρεται η στάση των τριών μεγαλυτέρων οίκων απέναντι στην Ελλάδα καθ’ όλη την διάρκεια αυτών των πέντε χρόνων (από την αρχή της κρίσης μέχρι και σήμερα ) και συμπερασματικά παρουσιάζεται μια γενική άποψη για το αν με βάση τα ιστορικά στοιχειά και γεγονότα, οι αξιολογήσεις των οίκων χρήζουν έντονης κριτικής και για το τι πρέπει να γίνει ακόμη, ούτως ώστε να δημιουργηθεί ένα ασφαλές πλαίσιο για τους οργανισμούς και τα κράτη που αξιολογούνται από τους οργανισμούς αξιολόγησης, αλλά και για να προφυλαχτούν οι επενδυτές, των οποίων οι αποφάσεις επηρεάζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις αξιολογήσεις αυτές.