Βασικές αρχές διδασκαλίας του πιάνου σε μαθητή με δυσλεξία: μια διερευνητική μελέτη

Abstract

Όπως έχει επιβεβαιωθεί από πολλούς ερευνητές μέσα από τις έρευνές τους, τα παιδιά με δυσλεξία αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες κατά την εκμάθηση μουσικής και ειδικότερα κάποιου μουσικού οργάνου (Macmillan, 2005). Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η μελέτη των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με δυσλεξία κατά την εκμάθηση μουσικού οργάνου και η διδασκαλία πιάνου σε παιδιά με δυσλεξία, μέσω ιδιαίτερης προσέγγισης και με τη βοήθεια της μεθόδου Kodály. Στην πιλοτική εφαρμογή της παρούσας έρευνας συμμετέχουν 2 μαθητές 10-11 χρονών (ο ένας με δυσλεξία και ο άλλος χωρίς δυσλεξία). Για την αξιολόγηση της μουσικής ακουστικότητας των 2 μαθητών που έλαβαν μέρος στην έρευνα χρησιμοποιήθηκε το εργαλείο PMMA (Primary Measures of Music Audiation (Gordon, 1979) - «Στοιχειώδης Μετρήσεις Μουσικής Ακουστικότητας» (Στάμου, Schmidt & Humphreys, 2006). Στη συνέχεια οι 2 μαθητές παρακολούθησαν μαθήματα πιάνου για 8 συνεχείς βδομάδες, 1 φορά κάθε βδομάδα. Έγινε λεπτομερή καταγραφή των μαθημάτων και της προόδου των μαθητών, εφόσον υπήρξε, σε ημερολόγιο σε εβδομαδιαία φάση. Η παρούσα έρευνα είναι ποιοτική. Τα αποτελέσματα της έρευνας περιγράφονται λεπτομερώς στα τέλος της διπλωματικής εργασίας. Η παρούσα έρευνα μπορεί να συνεισφέρει στη συζήτηση αναφορικά με την μουσική εκπαίδευση παιδιών με δυσλεξία και να αποτελέσει την αφετηρία για μια πιο εκτεταμένη και σε μεγαλύτερο βάθος ερευνητική προσέγγιση του θέματος.