Η υποκειμενική ευζωία και η ποιότητα οικογενειακής ζωής γονέων ατόμων με αναπηρία: μια διερευνητική μελέτη στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης

Abstract

Η σύγχρονη ερευνητική σκοπιά απομακρύνεται από τη μελέτη της αρνητικής επίδρασης της αναπηρίας στην οικογένεια. Αντίθετα, η εστίαση στην ποιότητα οικογενειακής ζωής και της ευζωίας των γονέων συμβάλλει στη μετατόπιση από το έλλειμμα προς μια πιο θετική προοπτική. Ένα ευρύ δίκτυο παραγόντων συμβάλλει στα επίπεδα ευζωίας των γονέων, ενώ αντίστοιχα και η οικογένεια ως ένα διαδραστικό και αλληλοεξαρτώμενο σύστημα επηρεάζει και επηρεάζεται από την Ποιότητα Οικογενειακής Ζωής, την Ικανοποίηση από τη Ζωή και την Ανησυχία των γονέων. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα αναφορικά με τα συγκεκριμένα ζητήματα λόγω της απουσίας εκτεταμένης μελέτης. Η παρούσα έρευνα στοχεύει να εκτιμήσει α) την ποιότητα οικογενειακής ζωής σε οικογένειες ατόμων με αναπηρία, β) το βαθμό ικανοποίησης από τη ζωή και την ανησυχία των γονέων, καθώς και γ) την επίπτωση της οικονομικής κατάστασης και οικονομικής μεταβολής σε αυτούς τους παράγοντες. Σαράντα επτά μητέρες και δεκαέξι πατέρες ατόμων με αναπηρία συμπλήρωσαν το συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι τομείς της οικογενειακής ζωής με το χαμηλότερο βαθμό ικανοποίησης ήταν η γονεϊκή ικανότητα και η συναισθηματική ευμάρεια, ενώ υψηλά ποσοστά ικανοποίησης από το σκοπό της ζωής τους φαίνεται να βιώνουν οι γονείς ατόμων με αναπηρία, παρά τα αυξημένα επίπεδα ανησυχίας που σημειώθηκαν. Συνολικά τα ευρήματα καταδεικνύουν την ύπαρξη άμεσων και έμμεσων αλληλεπιδράσεων ανάμεσα στην ποιότητα οικογενειακής ζωής και την ευζωία γονέων ατόμων με αναπηρία.