Η σχέση αναγνωστικής ικανότητας και αυτοαντίληψης/αυτοεκτίμησης: μία διερευνητική μελέτη σε μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των πρώτων τάξεων του Δημοτικού Σχολείου

Abstract

Σημαντική πτυχή της εκπαίδευσης αποτελεί η ανάγνωση, καθώς και η αυτοαντίληψη, η άποψη, δηλαδή, που φέρουν οι μαθητές για τις ικανότητες τους. Στόχος της έρευνας είναι η μελέτη της σχέσης μεταξύ αναγνωστικής ικανότητας μαθητών Δημοτικού Σχολείου συνδυαστικά με τη γενική και αναγνωστική αυτοαντίληψη/ αυτοεκτίμηση. Θεωρείται σημαντικό να διερευνηθούν οι διαφορές ανάμεσα στο μαθητικό πληθυσμό με γενικευμένες μαθησιακές δυσκολίες και σύνδρομο Down συγκριτικά με τον τυπικό αναπτυσσόμενο πληθυσμό. Συμμετέχουν συνολικά 95 μαθητές από σχολεία και συλλόγους της Βόρειας Ελλάδας. Οι μαθητές παρακολουθούν τη Β’ και Γ’ τάξη, ενώ η ομάδα των μαθητών με σύνδρομο down περιλαμβάνει μαθητές Γ’ ως Στ’ τάξης, με στόχο την εξισορρόπηση της νοητικής ηλικίας του δείγματος. Αναφορικά με το πληθυσμό των ομάδων, οι δύο πρώτες κατηγορίες αποτελούνται από 20 μαθητές ανά τάξη, ενώ η κατηγορία μαθητών με σύνδρομο down αποτελείται από 15 άτομα συνολικά. Αποδεικνύεται η συσχέτιση ανάμεσα στην αυτοαντίληψη και την αναγνωστική ικανότητα, καθώς και ότι επηρεάζονται οι έννοιες αυτές από την αναπηρία των συμμετεχόντων. Για την εξυπηρέτηση των στόχων χρησιμοποιούνται κλίμακες ελέγχου αναγνωστικής ικανότητας και ερωτηματολόγια γενικής και αναγνωστικής αυτοαντίληψης.