Το Ελεγκτικό Συνέδριο ως εξωτερικός ελεγκτής του δημοσίου τομέα

Abstract

Η ισχύουσα νομοθεσία προσδιορίζει το ρόλο του Ελληνικού Ελεγκτικού Συνεδρίου ως τον εξωτερικό ελεγκτή όλων των δημοσίων δαπανών καθώς και όλων των δημοσίων εσόδων της Ελλάδας. Σκοπός της εργασίας αυτής είναι η παρουσίαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου μέσω των ελέγχων που διενεργεί. Για τη εκπλήρωση του σκοπού αυτού διενεργήθηκε βιβλιογραφική επισκόπηση και ανάλυση μελετών περίπτωσης. Στις εξελίξεις ως προς το Ελληνικό Ελεγκτικό Συνέδριο εντάσσονται το Προεδρικό Διάταγμα 136/2011, ο Νόμος 4055/2012 και ο Νόμος 4337/2015. Ουσιαστικά με το πδ περιορίζεται ο προληπτικός έλεγχος και με τους δυο προαναφερθέντες νόμους εισάγονται νέες διατάξεις σχετικά με τον έλεγχο δημοσιονομικής διαχείρισης, με την εισαγωγή νέων στοιχείων, όπως ο έλεγχος απόδοσης, ο έλεγχος συστημάτων, ο έλεγχος συμμόρφωσης, με εφαρμογή των προτύπων ελέγχου του INTOSAI καθώς και το ετήσιο πρόγραμμα ελέγχου και εν τέλει η σταδιακή κατάργηση του προληπτικού ελέγχου. Γίνεται μια στοχευμένη προσπάθεια επαναπροσδιορισμού του οράματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεδομένων των νέων περιστάσεων. Η μετάβαση από έναν κυρίως προληπτικό έλεγχο σε έναν κατασταλτικό είναι ως εκ τούτου σημαντική. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι προκειμένου να επιτευχθούν όλα αυτά το Ελεγκτικό Συνέδριο θα πρέπει να βελτιώσει την επικοινωνιακή του πολιτική, να βελτιώσει τις υπάρχουσες λίστες ελέγχου και τα εγχειρίδια, προκειμένου να καλύπτουν τα ποικίλα στάδια της ελεγκτικής διαδικασίας και να εκπαιδεύσει το προσωπικό του. Βρισκόμαστε σε ένα στάδιο αλλαγών και η στάση του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα πρέπει να επαναπροσδιορισθεί, να εξελιχθεί και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.