Το φαινόμενο του εργασιακού εκφοβισμού υπό το πρίσμα της οργανωσιακής δικαιοσύνης: μια έρευνα πεδίου στην ελληνική δευτεροβάθμια εκπαίδευση

Abstract

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση της σχέσης που υφίσταται μεταξύ εργασιακού εκφοβισμού και των αντιλήψεων ελλήνων εκπαιδευτικών, δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, περί οργανωσιακής δικαιοσύνης. Χάριν εμπλουτισμού της ήδη υπάρχουσας περιορισμένης διεθνούς βιβλιογραφίας, αλλά και κάλυψης του κενού που υφίσταται στην ελληνική δευτεροβάθμια εκπαίδευση, διεξήχθη η παρούσα έρευνα πεδίου, η οποία έλαβε χώρα σ’ ένα μη-τυχαίο δείγμα εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Θεσσαλίας (n = 202). Με βάση την αρχή της Τριγωνικότητας, η συλλογή των ερευνητικών δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω ερωτηματολογίου, ελεύθερων διαπροσωπικών συνεντεύξεων και ομάδων εστίασης. Για την ποσοτική ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε ανάλυση παραγόντων, ανάλυση αξιοπιστίας, ανάλυση συσχέτισης και ανάλυση απλής και πολλαπλής γραμμικής παλινδρόμησης. Με βάση τα ευρήματα, στο συγκεκριμένο δείγμα, η οργανωσιακή δικαιοσύνη φαίνεται να λειτουργεί ως ισχυρός ανασταλτικός παράγοντας εμφάνισης εκφοβιστικών συμπεριφορών στο σχολικό περιβάλλον. Επιπλέον, σύμφωνα με τις προσδοκίες, η διαπροσωπική διάσταση της οργανωσιακής δικαιοσύνης φαίνεται να ασκεί την ισχυρότερη επίδραση στον εργασιακό εκφοβισμό – σε σχέση με τις διαστάσεις της διαδικαστικής, διανεμητικής και πληροφοριακής δικαιοσύνης - σε αντίθεση με προγενέστερες αντίστοιχες έρευνες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στις ΗΠΑ (Mourssi-Alfash,2014). Διατυπώνονται προτάσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου του εργασιακού εκφοβισμού, υπό το πρίσμα της οργανωσιακής δικαιοσύνης, σε B/βάθμιους εκπαιδευτικούς οργανισμούς, καθώς και για μελλοντική έρευνα.