Συναισθηματική νοημοσύνη, οργανωσιακή δέσμευση και ετοιμότητα για αλλαγή: μία έρευνα πεδίου σε Έλληνες νοσηλευτές

Abstract

Σκοπός της συγκεκριμένης διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση της επίδρασης της «Συναισθηματικής Νοημοσύνης» και της «Οργανωσιακής Δέσμευσης» στην «Ετοιμότητα για Αλλαγή» μεταξύ Ελλήνων Νοσηλευτών, όπως αυτή προκύπτει από την πραγματοποίηση Μελέτης Περίπτωσης σε Δημόσιο Γενικό Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Με βάση την αρχή της Τριγωνικότητας, η συλλογή των ποσοτικών δεδομένων έγινε με χρήση ερωτηματολογίου προσαρμοσμένου στις ανάγκες της συγκεκριμένης έρευνας πεδίου, σε ένα μη-τυχαίο δείγμα 148 συμμετεχόντων. Η συλλογή των ποιοτικών δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω μη-δομημένων συνεντεύξεων και ομάδων εστίασης. Τα ευρήματα φαίνεται να επιβεβαιώνουν τις υποθέσεις έρευνας ότι υπάρχει στατιστικά σημαντική, θετική συσχέτιση μεταξύ της Ετοιμότητας για Αλλαγή και της Συναισθηματικής Νοημοσύνης καθώς επίσης και μεταξύ Ετοιμότητας για Αλλαγή και Οργανωσιακής Δέσμευσης. Αυτό υποδεικνύει ότι οι Νοσηλευτές που εμφανίζουν υψηλά επίπεδα Συναισθηματικής Νοημοσύνης και Οργανωσιακής Δέσμευσης παρουσιάζονται πιο δεκτικοί στις αλλαγές στον εργασιακό τους χώρο. Επιπλέον τα αποτελέσματα της έρευνας φαίνεται να επαληθεύουν και την τρίτη ερευνητική υπόθεση ότι η Οργανωσιακή Δέσμευση ασκεί σημαντικότερη επιρροή στην Ετοιμότητα για Αλλαγή σε σχέση με την Συναισθηματική Νοημοσύνη. Αυτό σημαίνει ότι οι Νοσηλευτές που εμφανίζουν υψηλά επίπεδα Οργανωσιακής Δέσμευσης παρουσιάζονται περισσότερο έτοιμοι για αλλαγές, σε σχέση με αυτούς που χαρακτηρίζονται από υψηλά επίπεδα Συναισθηματικής Νοημοσύνης. Όλες οι παραπάνω σχέσεις, τα πορίσματα, οι προτάσεις και οι περιορισμοί έρευνας αναλύονται και σχολιάζονται υπό το πρίσμα του οργανωσιακού πλαισίου ενός μεσαίου μεγέθους δημόσιου Ελληνικού Νοσοκομείου.