Please use this identifier to cite or link to this item: http://dspace.lib.uom.gr/handle/2159/19898
Author: Μπάτζιος, Στυλιανός
Title: Διοίκηση αλλαγών στο ανθρώπινο δυναμικό: μελέτη περίπτωσης Ε.Ο.Π.Υ.Υ.
Date Issued: 2017
Department: Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Δημόσια Διοίκηση
Supervisor: Μιχαήλ, Δημήτριος
Abstract: Το θέμα της διοίκησης αλλαγών, αν και αποτελεί πρόσφατη εστία ανάλυσης της διοικητικής επιστήμης, κερδίζει συνεχώς την προσοχή της επιστημονικής κοινότητας, κυρίως λόγω της μεγάλης σημασίας που έχει πλέον η διαχείριση των αλλαγών για τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς. Βιώνουμε μία εποχή ραγδαίων αλλαγών και ανακατατάξεων σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, γεγονός που ενισχύει το σημαντικό ρόλο της διοίκησης των αλλαγών, καθώς αυτή συνδέεται με τη διασφάλιση της βέλτιστης διοικητικής οργάνωσης και της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας, για την παραγωγή ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών. Η διερεύνηση της σχέσης της διοίκησης αλλαγών και διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού, με την εμπειρική διερεύνηση του Εθνικού Οργανισμού Παροχών Υπηρεσιών Υγείας, συνιστά την εστία ανάλυσης της εργασίας μας. Για την εξαγωγή των εμπειρικών αποτελεσμάτων της μελέτης, χρησιμοποιήθηκε έρευνα ποσοτικής ανάλυσης ερωτηματολογίων που διανεμήθηκαν στους υπαλλήλους του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.. Παράλληλα, η δια ζώσης διανομή των ερωτηματολογίων, εκ μέρους μας και η κατ’ ιδίαν συνομιλίες που είχαμε με τους υπαλλήλους του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. μας έδωσαν την επιπλέον δυνατότητα για την άντληση ποιοτικών δεδομένων. Η εργασία μας χωρίζεται σε έξι κεφάλαια. Τα τρία πρώτα αποτελούν το θεωρητικό μέρος, το τέταρτο και το πέμπτο κεφάλαιο, που καταλαμβάνουν και τη μεγαλύτερη έκταση, αναλύουν την εμπειρική μας προσέγγιση στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ και το τελευταίο έκτο κεφάλαιο της εργασίας μας, περιλαμβάνει την ανακεφαλαίωση και τα συμπεράσματα μας. Το πρώτο κεφάλαιο προσεγγίζει την πολιτική διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού στο σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον, συγκεκριμένα προβαίνει σε μία εννοιολογική προσέγγιση των νέων μοντέλων διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, των σκοπών και των λειτουργιών της, μέσα από την ιστορική εξέλιξη των πρακτικών διοίκησης προσωπικού και τις διαφορές που παρατηρούνται ανάμεσα στις παραδοσιακές διοίκησης προσωπικού και των νέων μοντέλων διαχείρισης ανθρώπινων πόρων. Στη συνέχεια, εξετάζεται το θέμα της διαχείρισης ανθρώπινων πόρων στην Ελλάδα και τα χαρακτηριστικά της, σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Σημαντικό μέρος του κεφαλαίου καταλαμβάνει η σχέση της διαχείρισης ανθρώπινων πόρων με το δημόσιο τομέα στην Ελλάδα και το ανθρώπινο δυναμικό που απασχολείται στο δημόσιο. Στο πλαίσιο αυτό, παρατίθενται οι θεωρητικές προσεγγίσεις του «Νέου Δημοσίου Μάνατζμεντ» και της «Νέας Διακυβέρνησης» και των συνεπειών που ενέχουν για τη λειτουργία του δημοσίου τομέα. Η κυρίαρχη έννοια του δεύτερου κεφαλαίου της εργασίας μας είναι αυτή της αλλαγής, επιχειρώντας έναν εννοιολογικό προσδιορισμό της αλλαγής, λαμβάνοντας υπόψη τις επιδράσεις της στο ανθρώπινο δυναμικό των επιχειρήσεων και των οργανισμών και στις υφιστάμενες οργανωτικές δομές τους. Αναλύονται τα δέκα σημεία των βασικών αρχών της αλλαγής και η σχέση της με τη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού, με την παράθεση θεωρητικών προσεγγίσεων, όπως αυτών του Bridges & Mitchell και του Kotter, που διερευνούν σημαντικά θέματα της διαδικασίας αλλαγών και των φάσεων που προϋποθέτουν. Το κεφάλαιο τελειώνει παραθέτοντας τα βασικά σημεία, τις επιλογές και τα βήματα που πρέπει να λαμβάνει υπόψη της, η διαχείριση ανθρωπίνων πόρων, όταν πρόκειται να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα αλλαγών, για να είναι το πρόγραμμα ολοκληρωμένο. Το τρίτο κεφάλαιο, που είναι και το τελευταίο του θεωρητικού μέρους της εργασίας μας, αναλύει τους βασικούς παράγοντες αλλαγών στο δημόσιο τομέα, οι οποίοι πηγάζουν από τις συνθήκες ανακατάταξης στο ευρύτερο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο στις σύγχρονες συνθήκες ρευστότητας που αντιμετωπίζουμε. Το κεφάλαιο τελειώνει με την παράθεση του πλαισίου αλλαγών στην περίπτωση του ελληνικού δημοσίου τομέα, καθώς τα τελευταία έτη ο δημόσιος τομέα και οι δημόσιοι οργανισμοί στη χώρα μας υπήρξαν φορείς εκτεταμένων αλλαγών στα οργανογράμματα και στη δομή των Υπουργείων, με ανακατανομή δραστηριοτήτων, με δημιουργία νέων δράσεων και υπηρεσιών, με συγχωνεύσεις και καταργήσεις υπηρεσιών, διευθύνσεων και οργανισμών. Το τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζει τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας, το σκοπό της ίδρυσης του, τη δομή, τη διάρθρωση των υπηρεσιών και τη λειτουργία τους, καθώς ο Ε.Ο.Π.Π.Υ. είναι η εμπειρική εστία της μελέτης μας. Στο πλαίσιο αυτό, παρουσιάζονται τα χαρακτηριστικά του οργανισμού και γίνονται αναφορές για το σκοπό και τη σημασία της λειτουργίας του στην ελληνική δημόσια διοίκηση και το κοινωνικό σύνολο εν γένει. Στο πέμπτο κεφάλαιο αναλύεται η εμπειρική διερεύνηση της εργασίας, μέσα από τη διεξοδική παρουσίαση των αποτελεσμάτων των απαντήσεων των υπαλλήλων του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. στα ερωτηματολόγια που τους διανεμήθηκαν εκ μέρους μας. Στην αρχή του κεφαλαίου πραγματοποιείται η παρουσίαση του δείγματος και της ερευνητικής μας μεθοδολογίας. Στη συνέχεια, αναλύονται σε επιμέρους τομείς τα ευρήματα που προέκυψαν, μέσα από την εξέταση των στάσεων και απόψεων των υπαλλήλων του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και των χαρακτηριστικών του οργανισμού. Συγκεκριμένα, παρουσιάζονται τα αποτελέσματα μας σε τομείς όπως οι επικοινωνιακές πρακτικές του οργανισμού, τα χαρακτηριστικά των υπαλλήλων, η στάση τους έναντι των αλλαγών, οι επιθυμητοί τομείς των αλλαγών, τα κίνητρα που διαθέτουν για εργασία και αλλαγές, οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση συγκρούσεων, η ικανοποίηση τους από την εργασία τους, η ικανοποίηση των συνεργαζόμενων προμηθευτών από τον οργανισμό, τομείς που θεωρούνται καθοριστικοί για τη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της διοίκησης αλλαγών και διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού. Η εργασία μας τελειώνει με το έκτο κεφάλαιο, που αποτελείται από τη παρουσίαση χρήσιμων συμπερασμάτων που προέκυψαν από τη διεξαγωγή της έρευνας. Παρατίθενται τα βασικά αποτελέσματα που αφορούν κρίσιμους παράγοντες της διοίκησης αλλαγών, οι στάσεις των υπαλλήλων σχετικά με επικείμενες αλλαγές, οι επιθυμητοί τομείς αλλαγών και οι αντιστάσεις που συνεπάγονται οι ενδεχόμενες διαδικασίες αλλαγών. Η εξαγωγή των συμπερασμάτων και των προτάσεων μας γίνονται σε συνάρτηση της ανάλυσης των κρίσιμων στοιχείων που συνοδεύουν τη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού, όπως η ενδοϋπηρεσιακή επικοινωνία, η διαχείριση συγκρούσεων, τα προσφερόμενα κίνητρα και η εκπαίδευση του προσωπικού.
Keywords: Διοίκηση αλλαγών στο ανθρώπινο δυναμικό
Ε.Ο.Π.Υ.Υ.
Information: Διπλωματική εργασία--Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, 2017.
Rights: CC0 1.0 Παγκόσμια
Appears in Collections:ΠΜΣ Δημόσια Διοίκηση (Μ)

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
BatziosStylianosMsc2017.pdf2.66 MBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons