Please use this identifier to cite or link to this item: http://dspace.lib.uom.gr/handle/2159/19843
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorΜπέλλου, Φωτεινήel
dc.contributor.authorΜαρτάκης, Δημήτριος-Θαλασσινόςel
dc.date.accessioned2017-01-25T13:50:34Z-
dc.date.available2017-01-25T13:50:34Z-
dc.date.issued2017el
dc.identifier.urihttp://dspace.lib.uom.gr/handle/2159/19843-
dc.descriptionΟι «ηθικοί κανόνες» καθώς και ένα σύνολο «Διεθνών Συμβάσεων και Συνθηκών» αποτελούν τη βάση του «Διεθνούς Δικαίου». Μέρη του «Διεθνούς Δικαίου» αποτελούν το «Δίκαιο του Πολέμου» και το σύγχρονο «Ανθρωπιστικό Δίκαιο». Το Ανθρωπιστικό Δίκαιο (ΔΑ) παρουσίασε μια πρωτόγνωρη αναπτυξιακή δυναμική τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου και τις πρώτες του αιώνα μας. Οι προκλήσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό-καθημερινό επίπεδο ήταν και παραμένουν πάρα πολλές. Στον αιώνα μας, ζητήματα όπως η τρομοκρατία, η παράνομη διακίνηση προσώπων, οι σφοδρές και ακραίες διεθνείς ή μη διεθνείς ένοπλες συρράξεις/συγκρούσεις , σε διάφορα μέρη του πλανήτη (Αφρική, Μέση Ανατολή, Ασία κλπ), οι στρατιές των αμάχων προσφύγων, η χρησιμοποίηση άμαχων ως ασπίδων, οι αιχμάλωτοι (όχι κατά ανάγκη από συγκρούσεις τακτικών στρατευμάτων), έδωσαν αναρίθμητα ερεθίσματα για την εξέλιξη και αναθεώρηση σε σημαντικό βαθμό του Ανθρωπιστικού Δικαίου, του Δικαίου του Πολέμου, της προστασίας των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η αύξηση των εσωτερικών συγκρούσεων στα κράτη τις τελευταίες δεκαετίες, και κατ’ επέκταση της διάπραξης μαζικών εγκλημάτων σε βάρος του πληθυσμού τους, ανέδειξε το πρόβλημα της αντιμετώπισης τους από τη διεθνή κοινότητα. Η παρούσα εργασία αφορά μια νέα έννοια στο χώρο του διεθνούς δικαίου. Αυτή της «Ευθύνης για Προστασία»el
dc.description.abstractΗ παρούσα εργασία αφορά μια νέα έννοια στο χώρο του διεθνούς δικαίου. Αυτή της «Ευθύνης για Προστασία» . Αρχικά γίνεται μία ιστορική αναδρομή, που εξηγεί τη μετάβαση από την αμφιλεγόμενη έννοια της «ανθρωπιστικής επέμβασης», η οποία κυριαρχούσε μέχρι το 2001 στις συζητήσεις για την αντιμετώπιση ανθρωπιστικών κρίσεων, προς το νέο δόγμα. Στη συνέχεια αναλύεται η έννοια, όπως αυτή πρωτοεμφανίστηκε στην Έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής για την Επέμβαση και την Κρατική Κυριαρχία (ICISS) , και εξετάζεται η εξέλιξη της μέσα από την πρακτική των οργάνων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Τέλος, εξετάζεται η περίπτωση της Λιβύης από την οποία εξάγονται συμπεράσματα από την εφαρμογή στην πράξη του δόγματος «R2P». Η Λιβύη αποτελεί μια περίπτωση κατά την οποία έγινε επίκληση του δόγματος, προκειμένου να αναλάβουν δράση τα κράτη μέλη τόσο του ΟΗΕ όσο και του ΝΑΤΟ Σκοπός της εργασίας είναι να δοθεί μία ικανοποιητική περιγραφή του δόγματος, όπως αυτό επικράτησε (αν θεωρηθεί ότι επικράτησε) και να ερευνηθεί το κατά πόσο τελικά άλλαξε τον τρόπο αντιμετώπισης ανθρωπιστικών κρίσεων από τη διεθνή κοινότητα ή θα μείνει στην ιστορία απλώς ως μία θεωρητική κατασκευή, κενή ουσίας.el
dc.format.extent96el
dc.language.isoelen
dc.publisherΠανεπιστήμιο Μακεδονίαςel
dc.subjectΕυθύνης για Προστασίαel
dc.subjectΔίκαιο του Πολέμουel
dc.titleΗ αρχή της ευθύνης για την προστασία (RtoP) και η στρατιωτική επιχείτηση στη Λιβύη το2011el
dc.typeElectronic Thesis or Dissertationen
dc.contributor.departmentΔιατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στις Διεθνείς Σχέσεις και Ασφάλειαel
Appears in Collections:ΔΠΜΣ Διεθνείς Σχέσεις και Ασφάλεια (M)

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
MartakisDimitriosThalassinosMsc2016.pdf714.81 kBAdobe PDFView/Open


Items in Psepheda are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.