Γνωστοποίηση κινδύνου χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων : εμπειρική διερεύνηση

Abstract

Η ανάπτυξη της οικονομίας με το πέρασμα των ετών συνεπάγεται την εμφάνιση μεταβολών στις ανάγκες και απαιτήσεις των οικονομικών οντοτήτων. Η άφιξη νέων χρηματοοικονομικών εργαλείων όπως είναι τα χρηματοοικονομικά μέσα, η αύξηση του ανταγωνισμού μεταξύ των οικονομικών οντοτήτων και η επιθυμία των επιχειρήσεων να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους αποτέλεσαν μερικούς από τους λόγους που οδήγησαν στην αύξηση του μέσου επιπέδου κινδύνου που έχουν να διαχειριστούν οι οντότητες στα πλαίσια επίτευξης του σκοπού τους. Ο κίνδυνος είναι απόρροια των δραστηριοτήτων όλων των οργανισμών ανεξάρτητα από τον σκοπό και την διάρθρωση των λειτουργιών τους. Οι επιχειρήσεις έρχονται αντιμέτωπες με διαφόρων ειδών κινδύνους οι οποίοι μπορεί να προέρχονται από την δραστηριότητα της επιχείρησης, τις ενέργειες και αποφάσεις της διοίκησης ή ακόμα και από το εξωτερικό περιβάλλον. Ακόμη, ο κίνδυνος επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την επίδοση μιας επιχείρησης μέχρι και το επίπεδο βιωσιμότητάς της. Επομένως, κρίνεται απαραίτητο και επιβάλλεται στις οικονομικές οντότητες, με τις διατάξεις που ορίζονται από το Δ.Π.Χ.Α 7, η ενσωμάτωση, στο προσάρτημα των ετήσιων ή ενδιάμεσων οικονομικών καταστάσεων, πληροφοριών που αφορούν στο επίπεδο κινδύνου που έχουν να αντιμετωπίσουν οι επιχειρήσεις, στο είδος του κινδύνου, στα μέτρα που έλαβε η εκάστοτε οικονομική οντότητα για την αντιμετώπισή του, καθώς και άλλες σχετικές με τον κίνδυνο λεπτομερής πληροφορίες που θα συμβάλλουν στην παρουσίαση της πραγματικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται μια επιχείρηση και θα επηρεάσουν ορθώς τις αποφάσεις των ενδιαφερόμενων, για την πορεία της, χρηστών. Για τους λόγους αυτούς, γίνεται παρουσίαση των λογιστικών προτύπων που αφορούν στον κίνδυνο και την γνωστοποίηση αυτού και η διπλωματική ολοκληρώνεται με μια εμπειρική μελέτη βάσει της οποίας εξετάζεται η συμμόρφωση ή όχι, τεσσάρων ελληνικών τραπεζών οι οποίες είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, στις διατάξεις που ορίζει το Δ.Π.Χ.Α. 7, σχετικά με τις γνωστοποιήσεις κινδύνου, καθώς και πώς μεταβολές στο μέγεθος των τραπεζών, στη κερδοφορία τους, στο δείκτη αγοραίας κεφαλαιοποίησης προς λογιστική αξία και μεταβολές σε ποιοτικές μεταβλητές όπως είναι η οικονομική κρίση και το PSI, επηρεάζουν τον δείκτη συμμόρφωσης.