Please use this identifier to cite or link to this item: http://dspace.lib.uom.gr/handle/2159/19674
Author: Νέσερης, Ελευθέριος
Title: Οι διαθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις δομές του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος.
Date Issued: 2016
Department: Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στην Εφαρμοσμένη Λογιστική και Ελεγκτική
Supervisor: Νεγκάκης, Χρήστος
Abstract: Με την παρούσα διπλωματική εργασία, γίνεται μια αναλυτική αναφορά στις στρεβλώσεις του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος που αποτέλεσαν έντονα και επικίνδυνα ρυθμιστικά κενά στις δομές του τραπεζικού συστήματος της Ε.Ε., με αφορμή την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Στη συνέχεια γίνεται η παρουσίαση και επεξήγηση των ληφθέντων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που αφορούν τα κακώς κείμενα του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση που ξέσπασε την περίοδο 2007-2008 έφερε στο φως πολλές κερδοσκοπικές δραστηριότητες, σημαντικά ρυθμιστικά κενά, αναποτελεσματική εποπτεία, αδιαφανείς αγορές και υπερβολικά πολύπλοκα προϊόντα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ενέκρινε μια σειρά μέτρων προκειμένου να καταστεί το τραπεζικό σύστημα πιο ισχυρό και σταθερό, μεταξύ άλλων με την ενίσχυση των κεφαλαιακών απαιτήσεων, με κανόνες για τη βελτιωμένη διακυβέρνηση και εποπτεία, με καθεστώτα εξυγίανσης και για να διασφαλισθεί ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα παίξει το ρόλο του, κατευθύνοντας τα κεφάλαια στη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας. Η πρόοδος προς τη δημιουργία της Τραπεζικής Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι επίσης αποφασιστικής σημασίας. Ωστόσο, η κρίση έφερε στην επιφάνεια την ανάγκη να βελτιωθεί η διαφάνεια και η παρακολούθηση, όχι μόνο στον παραδοσιακό τραπεζικό τομέα, αλλά και σε τομείς όπου γίνεται οιονεί τραπεζική πιστωτική διαμεσολάβηση, γνωστό ως «σκιώδες τραπεζικό σύστημα» ή ως «υπερκείμενο -του τραπεζικού συστήματος- σύστημα χρηματοοικονομικών υπηρεσιών», το μέγεθος του οποίου είναι ανησυχητικό, καθώς ήδη εκτιμάται κοντά στο ήμισυ του μεγέθους του ρυθμιζόμενου τραπεζικού συστήματος. Το μέγεθος του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αυξηθεί με ραγδαίους ρυθμούς, υπερβαίνοντας σημαντικά την αύξηση του Α.Ε.Π.. Η κλίμακα, το πεδίο δραστηριοποίησης και η περιπλοκότητα των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως των τραπεζών, έχει διευρυνθεί. Αυτό έχει οδηγήσει στην ανάδειξη μεγάλων χρηματοπιστωτικών «ιδρυμάτων ενιαίας εξυπηρέτησης», τα οποία συνδυάζουν την παροχή μιας ποικιλίας υπηρεσιών από μία οντότητα ή όμιλο. Η διαδικασία αυτή έδωσε τη δυνατότητα στις τράπεζες να παρέχουν ένα ευρύτερο φάσμα υπηρεσιών στους πελάτες τους, καθώς και να ανταποκρίνονται στις ολοένα και πιο εξειδικευμένες ανάγκες των παγκόσμιων πελατών τους. Παρά τα εν λόγω οφέλη, η πρωτόγνωρη και εκτενής κρατική τομεακή στήριξη των τραπεζών έπειτα από τη χρηματοπιστωτική κρίση κατέδειξε με σαφήνεια τις αρνητικές επιπτώσεις στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, η οποία απορρέει από ένα ακόμα πιο παγκοσμιοποιημένο και ολοκληρωμένο χρηματοπιστωτικό σύστημα, με ακόμα μεγαλύτερους παρόχους χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Προκειμένου να ανταποκριθούν στη χρηματοπιστωτική κρίση, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της έχουν προβεί σε μια ριζική μεταρρύθμιση του τομέα της ρύθμισης και εποπτείας των τραπεζών. Στον τραπεζικό τομέα, η Ε.Ε. έχει θεσπίσει μια σειρά μεταρρυθμίσεων για την αύξηση της ανθεκτικότητας των τραπεζών και τη μείωση των επιπτώσεων ενδεχόμενων χρεοκοπιών. Παρά το εκτεταμένο θεματολόγιο μεταρρυθμίσεων, το γεγονός ότι το μεγάλο μέγεθος και η περιπλοκότητα ορισμένων τραπεζών δημιουργεί προβλήματα ως προς τη διαχείριση, την παρακολούθηση και την εποπτεία τους σε περιόδους ευημερίας και δυσχεραίνει την εξυγίανσή τους σε δύσκολες περιόδους συνεχίζει να εγείρει ανησυχίες. Ως εκ τούτου, αρκετές χώρες αποφάσισαν να προβούν σε μεταρρυθμίσεις στη διάρθρωση των τραπεζών τους ή εξετάζουν τις εν λόγω μεταρρυθμίσεις. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς και διεθνείς οργανισμοί, έδωσαν μεγαλύτερη έμφαση στη σημασία των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων όσον αφορά την αντιμετώπιση τραπεζών της κατηγορίας «υπερβολικά μεγάλες για να καταρρεύσουν» («TBTF»). Στο πλαίσιο αυτό, αξιολογήθηκε η ανάγκη διαρθρωτικής μεταρρύθμισης του τραπεζικού τομέα της Ε.Ε., με συμπεράσματα και προτάσεις για υποχρεωτικό διαχωρισμό των συναλλαγών για ίδιο λογαριασμό και άλλων δραστηριοτήτων διαπραγμάτευσης υψηλού κινδύνου σε μια ξεχωριστή νομική οντότητα στο πλαίσιο του τραπεζικού ομίλου.
Keywords: Μεταρρυθμίσεις
Τράπεζες
TBTF
Εξυγίανση
Σκιώδες
Υπερκείμενο
Information: Διπλωματική εργασία--Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, 2016.
Appears in Collections:ΠΜΣ Εφαρμοσμένη Λογιστική & Ελεγκτική (M)

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
NeserisElephtheriosMsc2016.pdf585.36 kBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons