Οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης και η επίδρασή τους στην ελληνική χρηματοπιστωτική κρίση.

Abstract

Μέχρι το 2007, οι ρυθμοί ανάπτυξης που παρουσίαζε η παγκόσμια οικονομία ήταν εξαιρετικά υψηλή και ιδιαίτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 2008 εξαιτίας των λανθασμένων ενεργειών που έλαβαν χώρα στο τραπεζικό σύστημα των Η.Π.Α. όπως η επένδυση σε τοξικά προϊόντα, η χορήγηση δάνειων σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις με περιορισμένες δυνατότητες αποπληρωμής των συγκεκριμένων δανείων είχαν σαν συνέπεια πολλά τραπεζικά ιδρύματα να οδηγηθούν σε πτώχευση, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει τραπεζική κρίση, η οποία λείαν συντόμως μετατρέπεται και σε οικονομική κρίση επηρεάζοντας τις περισσότερες χώρες του κόσμου. Η κρίση στην Ελλάδα που έκανε την εμφάνισή της το 2009, θεωρείται ότι ήταν περισσότερο αποτέλεσμα του δημοσιονομικού ελλείμματος και των χρόνιων προβλημάτων που αντιμετώπιζε η χώρα μας και λιγότερο συνέπεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Ωστόσο το τραπεζικό σύστημα της χώρας μας δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστο κάτω από αυτές τις συνθήκες. Οι συνεχείς και αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας, καθώς και του ίδιου του τραπεζικού συστήματος από τους οίκους αξιολόγησης, είχαν σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ζήτημα εμπιστοσύνης απέναντι στη χώρα, με τους δανειστές να αρνούνται να δανείσουν τη χώρα μας, φοβούμενοι μη χάσουν τα λεφτά που θα επένδυαν. Ως εκ τούτου η χώρα μας βρέθηκε αποκομμένη, χωρίς εξωτερικές πηγές δανεισμού που θα της επέτρεπαν να αντλήσει κεφάλαια για να εξυπηρετήσει το χρέος της, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να προσφύγει στη βοήθεια της «τρόικας» προκειμένου να μην βιώσει μια άτακτη χρεοκοπία. Στην παρούσα λοιπόν διπλωματική εργασία θα επιχειρήσουμε να διερευνήσουμε τον ρόλο των οίκων αξιολόγησης στην ελληνική οικονομική κρίση.