Διερεύνηση επάρκειας κρατικών παροχών και υποδομών για την αποπεριθωριοποίηση των εμποδιζόμενων ατόμων βάσει των θεσμοθετημένων προτύπων της ευρωπαϊκής ένωσης

Abstract

Η Διπλωματική αυτή εργασία αφορά στη διερεύνηση της κάλυψης των αναγκών της κοινωνικής ομάδας των Εμποδιζόμενων Ατόμων από την πλευρά του Κράτους. Στην κοινωνική ομάδα Εμποδιζόμενα Άτομα εν δυνάμει ανήκει το 100% του πληθυσμού ενώ πάγια στην Ελλάδα ανήκει το 50%, δηλαδή ένας στους δύο Έλληνες. Για την αποτελεσματική διερεύνησή της στην παρούσα εργασία πραγματοποιείται έρευνα με δομημένα ερωτηματολόγια στα πλαίσια των Νομών Θεσσαλονίκης και Ημαθίας σε επιμέρους κοινωνικές ομάδες οι οποίες αποτελούν αθροιστικά το 50% του ελλαδικού πληθυσμού που ανήκει πάγια στα Εμποδιζόμενα Άτομα. Η έρευνα αυτή έχει σκοπό να μετρήσει την ικανοποίηση των ατόμων αυτών από τις υπάρχουσες Κρατικές παροχές και υποδομές οι οποίες στοχεύουν στην αποπεριθωριοποίησή τους και την επανένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο. Σε επόμενο στάδιο πραγματοποιείται το δεύτερο κομμάτι διερεύνησης το οποίο αφορά στην πλευρά των κρατικών φορέων και συγκεκριμένα στις δυνατότητες και τα μέσα παροχών και υποδομών που διαθέτουν τα Υπουργεία Παιδείας και Θρησκευμάτων, Υγείας, Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Πολιτισμού και Αθλητισμού και τέλος το Υπουργείο Τουρισμού με κοινό άξονα τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών. Η σύγκριση των παροχών και των υποδομών γίνεται με γνώμονα τα πρότυπα που έχει θεσπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τα οποία περιγράφονται στην Εισαγωγή της παρούσας εργασίας. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τις αλληλοσυμπληρούμενες δύο έρευνες συνοψίζονται πρώτον, στην επαλήθευση της ανεπάρκειας των κρατικών υποδομών να καλύψουν τις ανάγκες των Εμποδιζόμενων ατόμων, γεγονός που απορρέει κατά βάση από την έλλειψη χρηματικών πόρων αλλά και την κακή διαχείριση των υπαρχόντων και δεύτερον, στο αυξανόμενο αίσθημα κοινωνικού και κρατικού αποκλεισμού το οποίο βιώνουν τα ίδια τα Εμποδιζόμενα άτομα γεγονός που οδηγεί σταδιακά σε έντονο πρόβλημα γενικότερης κοινωνικής συνοχής.