Η Ισχύς ως αντίδοτο για την αντιμετώπιση του συστημικού φόβου: θεωρητική προσέγγιση υπό το πρίσμα της θεωρίας του Πολιτικού Ρεαλισμού.

Abstract

Η ισχύς και ο φόβος είναι δύο σημαντικότατες έννοιες - πυλώνες στη θεωρία των διεθνών σχέσεων, οι οποίες είναι άμεσα αλληλοεξαρτώμενες και σε καμία περίπτωση αυθύπαρκτες, ως ξεχωριστά δομικά συστατικά του διεθνούς συστήματος. Πρόκειται για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και δεν μπορούν να αποτιμώνται και να αναλύονται ξεχωριστά, παρά μόνο να συνεξετάζονται. Το «δίλημμα ασφαλείας» και άρα η ύπαρξη του πολεμικού φαινομένου θα ενυπάρχουν για πάντα εφόσον το διεθνές σύστημα θα συνεχίζει να έχει ως κύριους παίκτες τα κράτη. Η μανιώδης αναζήτηση της ισχύος από τα κράτη, ο φόβος της επιβίωσης και το «δίλημμα ασφαλείας» που δημιουργείται στις μεταξύ τους σχέσεις λόγω των παραπάνω, αποτελούν τελικά τον κινητήριο μοχλό εξέλιξης στη θεωρία των Διεθνών Σχέσεων γενικότερα και της θεωρίας πολέμου ειδικότερα. Οι μεγαλύτερες πολεμικές συγκρούσεις διεξήχθησαν προκειμένου ένα κράτος να αυξήσει την ισχύ του ή να εμποδίσει ένα άλλο κράτος να αυξήσει την δική του. Σε ένα διεθνές περιβάλλον συνεχούς ανταγωνισμού η «αιώνια ειρήνη» ως κατάσταση συνεχούς ομόνοιας και ηρεμίας είναι απίθανο να υπάρξει. «Ο πόλεμος δεν μπορεί να εκλείψει από την ανθρώπινη ζωή, γιατί στην ουσία είναι δημιούργημα του ίδιου του ανθρώπου, αλλά και απότοκο της δομής του διεθνούς συστήματος» .