Ο ρόλος του Συμβουλίου της Ευρώπης στην κατοχύρωση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων.

Abstract

Τα τελευταία χρόνια, η μεγαλύτερη προσοχή στο διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχει δοθεί στα δικαιώματα των ατόμων. Συχνά τα άτομα που ανήκουν σε μια μειονότητα δεν έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν πλήρως τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες τους επειδή υφίστανται διακρίσεις με βάση την εθνική, θρησκευτική, γλωσσική τους ταυτότητα ή τον πολιτισμό τους. Το μεγαλύτερο βάρος στην Ευρώπη για την προάσπιση των δικαιωμάτων των εθνικών μειονοτήτων και των μειονοτικών γλωσσών καλείται να βαστάξει το ΣτΕ, που έχει προχωρήσει στη θέσπιση ειδικών διατάξεων για το έργο αυτό και στην οργάνωση ιδιαίτερων μηχανισμών για τη στήριξη και παρακολούθηση των χωρών στον τομέα της προστασίας των μειονοτήτων. Η διατριβή αυτή έχει σα στόχο να καταγράψει, αφού πρώτα αναφερθεί σε έννοιες σημαντικές για την κατανόησή της, το έργο του ΣτΕ, τα μέσα που χρησιμοποιεί, τις δομές και μηχανισμούς που αναπτύσσει και να αξιολογήσει τα αποτελέσματα που έχει επιφέρει η υιοθέτηση των πρώτων συμβατικού χαρακτήρα πολυμερών πράξεων για μειονότητες, όπως ο Χάρτης για τις μειονοτικές γλώσσες και η Σύμβαση – Πλαίσιο για τις εθνικές μειονότητες. Κατόπιν να μελετήσει πώς ανταποκρίνονται οι χώρες της Ευρώπης στις ενέργειες του ΣτΕ και να προτείνει, ίσως, κάποια σημεία στα οποία θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες και να δοθεί ιδιαίτερη σημασία, καθώς και κάποιες αλλαγές πλεύσης που πρέπει να γίνουν. Η μελέτη για τη σύνταξη της παρούσας διατριβής στηρίζεται κατά κύριο λόγο σε βιβλιογραφικά στοιχεία και σε αναφορές της επίσημης ιστοσελίδας του ΣτΕ.