Οι ειρηνευτικές δυνάμεις του κεφαλαίου VII του χάρτη των Ηνωμένων Εθνών μετά το 2000.

Abstract

Η παρούσα εργασία αναλύει τις ειρηνευτικές δυνάμεις του Κεφαλαίου VII του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, μετά το 2000. Αρχικά γίνεται αναφορά στην έννοια και τα χαρακτηριστικά των Διεθνών Σχέσεων μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη θεώρηση του ρεαλισμού και την θεωρία του περί πολέμου. Στην συνέχεια γίνεται μία ιστορική αναδρομή ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ και των επιχειρήσεων αυτό, παράλληλα με τη νομική βάση για αυτές. Το τρίτο κεφάλαιο διαπραγματεύεται την μετεξέλιξη της φύσης και του έργου των δυνάμεων αυτών, από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου μέχρι τις περιπτώσεις του Κοσσυφοπεδίου και του Ανατολικού Τιμόρ, όπου γίνεται η αρχή της μεγάλης πρόκλησης και αλλαγής των ειρηνευτικών δυνάμεων του Κεφαλαίου VII, αντικείμενο που αναπτύσσεται στο τέταρτο κεφάλαιο. Ακολουθεί αναφορά στα στοιχεία που διαμορφώνουν το Κεφάλαιο VII, μετά το 2000 και ολοκληρώνεται με τις πρακτικές των δρώντων στις ειρηνευτικές επιχειρήσεις υπό το Κεφάλαιο VII, του ΟΗΕ, περιφερειακών οργανισμών όπως το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και η Αφρικανική Ένωση, και με μία μικρή αναφορά στην συμμετοχή της χώρας μας στις επιχειρήσεις αυτές.